معنی شناسی شناختی مفهوم »عشق« در »شوهر آهو خانم« علی محمد افغانی

عشق یکی از مفاهیم انتزاعی است که به عنوان محرکی قدرتمند در شکل گیری روابط صمیمانه عاطفی در تمام فرهنگهای بشری نمود مییابد. استعاره مفهومی به عنوان شاخه ای از زبان شناسی شناختی، یکی از روشهای مناسب برای شناخت و بیان این تجربه احساسی است. پژوهش حاضر به بررسی استعاره مفهومی »عشق« در چارچوب نظریه استعاره مفهومی می پردازد. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است و هدف آن دستیابی به حوزه های مبدأ و الگوهای طبقه بندی استعاره عشق در »شوهر آهو خانم« افغانی است. بدین منظور داده های تحقیق در چارچوب دیدگاه های نظری لیکاف و جانسون مشتمل بر 92 مورد استعاره مفهومی عشق استخراج شد و حوزه های مبدأ، اسم نگاشت و طبقه بندی استعاری در آن ها بررسی گشت. یافته های پژوهش نشان داد افغانی در این اثر از حوزه های مبدأ اسارت، آتش، بازی، باغ و بستان، بیماری، بودن در بهشت، جنگ، جنون، دریا، سفر، گیاه، مالکیت، سحر و جادو، جاندار، رنگ، ماده خوراکی، قمار، شراب و مستی، مرگ، نزدیکی، نور و نیرو برای مفهوم سازی عشق بهره برده است. از موارد کاربرد استعاری عشق، استعاره های هستی شناختی 47)مورد) ، ساختاری(43مورد) و جهتی(2مورد) به ترتیب بیشترین تا کمترین رخداد را داشته اند.

Keywords:

زبان شناسی شناختی , استعاره مفهومی , عشق , حوزه مبدأ , شوهر آهو خانم.