اثربخشی درمان بخشش محور بر کاهش نشانگان افسردگی و نشخوار فکری درزنان مبتلا به افسردگی

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان بخشش محور بر کاهش نشانگان افسردگی و نشخوار فکری در زنان مبتلا به افسردگی شهرستان کرمانشاه انجام گرفته است. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه زنان مراجعه کننده به بخش اعصاب و روان کلینیک شهر کرمانشاه در سال 1399 تشکیل می دهند. به طوری که این افراد در ارزیابی که توسط روانپزشک بخش و تست بک انجام گرفت مبتلا به افسردگی تشخیص داده شدند. 30 نفر از این افراد به طور تصادفی و با توجه به معیارهای ورود و خروج مطالعه انتخاب شدند و در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل گمارده شدند. ملاک های ورود شامل زنان مبتلا به افسردگی بر اساس (تشخیص روانپزشک بخش و نتایج تست بک)، گرفتن نمره بالاتر از 24 در مقیاس رنجش TRI-12 ، رضایت آگاهانه برای شرکت در پژوهش و ملاک های خروج شامل غیبت بیش از دو جلسه در درمان بود. ابزار گردآوری اطلاعات شامل مقیاس انگیزه های بین فردی مرتبط با آسیب((TRIM-12 ، مقیاس نشخوار فکری در مورد ناراحتی بین فردی (RIO) و مقیاس افسردگی بک (BDI-II) بود. برنامه درمانی بخشش محور به مدت 6 جلسه 90 دقیقه ای روی گروه آزمایش اجرا شد. دا دهها با استفاده از نرم افزار SPSSنسخه 26 با تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که در مرحله پس آزمون، نمرات افسردگی و نشخوار فکری زنان افسرده گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل به طور معناداری کاهش یافت(.(p<0/05 با توجه به موثر بودن درمان بخشش محور بر کاهش نشانگان افسردگی و نشخوار فکری در زنان افسرده پیشنهاد می شود که این روش در کنار سایر مداخله ها انجام گیرد.

Keywords:

درمان بخشش محور , نشانگان افسردگی , نشخوار فکری