بررسی تاثیر حرارت ورودی بر ریز ساختار و خواص خوردگی در اتصال جوش غیرمشابه به فولاد A۲۸۳ Gr C به فولاد زنگ نزن ۳۰۴L با روش SMAW

در این پژوهش به مطالعه رفتار خوردگی اتصال غیرمشابه فولاد زنگ نزن آستنیتی ۳۰۴L به فولاد کربنی A۲۸۳ گرید C در سه حرارت ورودی مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. جهت انجام عملیات جوشکاری از فرآیند قوسی با الکترود دستی (SMAW) و الکترودE۳۰۹L با قطبیت DCEP استفاده شد. پس از جوشکاری، ریز ساختار مناطق مختلف اتصال شامل فلزات پایه، فلزات جوش و مناطق متاثر از حرارت (HAZ) و فصل مشترک با استفاده از میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بررسی های ریز ساختاری نشان داد که با کاهش حرارت ورودی شکل و ابعاد فاز فریت دلتا تغییر و شکل کروی پیدا کرده است ولی در مقادیر آن هیچ تغییری مشاهده نشد. به دلیل انطباق متالورژیکی بین فولاد زنگ نزن ۳۰۴L و E۳۰۹L در محل اتصال هیچ خط جدایشی مشاهده نشد و ناحیه ذوب شده از حداقل پهنا برخوردار بود. محل اتصال فلز پایه A۲۸۳ و الکترود آستنیتی دارای خط جدایش واضح بود و پهنای آن با افزایش حرارت ورودی افزایش پیدا کرد. در اثر کاهش حرارت ورودی حفره های سیاه رنگ در ناحیه اتصال الکترود به فلز پایه مشاهده شد که که به دلیل کمبود ذوب و در اثر کمبود حرارت به وجود آمدند. مشخصه یابی های خوردگی بوسیله آزمون های پتانسیودینامیکی در محیط ۳. ۵ % NaCl نشان داد که اتصال ساخته شده در حرارت ورودی j/ mm ۱۲۲۵ بهترین مقاومت به خوردگی را نشان داد که این رفتار به کم بودن عیوب و یکنواختی ساختار جوش نسبت داده شد. همچنین، مشخص شد که با افزایش حرارت ورودی مقادیر فریت دلتا در ریز ساختار جوش کاهش یافته و این منجر به بهبود مقاومت به خوردگی نسبت به دو نمونه های دیگر با حرارت ورودی کمتر شده است.

Keywords:

حرارت ورودی , ریز ساختار , خوردگی , اتصال جوش غیرمشابه , فولاد زنگ نزن