معرفی و بررسی خواص بتن خود متراکم و نقش افزودنی ها بر مقاومت و کارایی این نوع بتن

در این مقاله به معرفی یک بتن جدید و نوپا به نام بتن خود متراکمself – consolidating concreteپرداخته می شودکه تمامی نیاز های یک مهندس معمار و شهر ساز و عمران را بر آورده می سازد. امروزه بتن خود تراکم همزمان با کشور ژاپن در مراکزدانشگاهی و تحقیقاتی کشورهای اروپایی ، کانادا و امریکا تحت عنوانself – consolidating concrete بتن خود متراکم) موضوع بحث، بررسی و اجرای سازه های بتنی است. در این مقاله به برسی خصوصیات این نوع بتن و آزمایشات استانداردی که می بایست بر روی آن صورت گیرد و معرفی چند سازه که در ایران با این نوع بتن کار شده است پرداخنه شده است. سوالات تحقیق: تاثیر حضور بعضی از مواد اضافی از قبیل نانوسیلیکا ، سیلیکافیوم و الیاف پروپیلن و روش طرح اختلاط این مواد با بتن خود متراکم که بهترین مقاومت و کارایی را بدهد و بدست آوردن مقاومت فشاری و خمشی بهینه و مدول الاستیسیته و سرعت عبور امواج التراسونیکUPV) و همچنین جذب آب مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیق از نتایج دیگر پژوهشگران بر روی این موضوع کمک گرفته شده است و به یک جمع بندی کلی در مورد بتن خود متراکم می رسیم که در چه مکان هایی مورد استفاده قرار می گیرد و و از چه موادی استفاده شود که بهینه ترین حالت ممکن را به ما بدهد. نتیجه گیری: میزان جذب آب به طور غیر مستقیم به مقاومت فشاری بتن بستگی دارد به طوری که در تمامی بتن های خود متراکم با هر نوع مواد پوزولانی با افزایش مقاومت فشاری با کاهش جذب آب آنها همراه بوده و بلعکس.

Keywords:

بتن خود متراکم , افزودنی , کارایی , مقاومت , استاندارد