اثر تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT) با مدت زمان های مختلف استراحتی بر شاخص های تن سنجی در زنان دارای اضافه وزن

زمینه و هدف: تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) می تواند به عنوان یک پروتکل تمرینی کارآمد برای کاهش چاقی و اضافه وزن و ایجاد سازگاری های فیزیولوژیکی مشابه با تمرین استقامتی اما در زمان کمتر موثر باشد. هدف از مطالعه ی حاضر بررسی اثر مدت زمان ریکاوری در طول تمرین اینتروال با شدت بالا بر کاهش وزن در زنان دارای اضافه وزن بود. روش شناسی: 24 زن با (3.83±35.28 سن،BMI؛ 3.45±29.48، وزن: 0.08±80 قد: 4.60±159.14) بصورت داوطلبانه و تصادفی به سه گروه 8 نفره ( تمرین- استراحت 60/60)، (تمرین– استراحت 60/30)، (گروه کنترل) تقسیم شدند. شرکت کنندگان هفته ای سه جلسه تمرین را با 4 تلاش و 4 هفته تمرین HIIT انجام دادند. و در پایان تمرینات شاخص های تنسنجی اندازه گیری شد. نتایج: HIIT بر تغییرات درصد چربی در سه گروه آزمودنی تفاوت معناداری ایجاد کرد. که این تفاوت بین گروه 60/30 با گروه کنترل مشاهده شد (P<0.05). در حالی که، بین دیگر اجزا تشکیل دهنده ی ترکیب بدنی تفاوت معناداری مشاهده نشد (P>0.05). همچنین تغییر معناداری در مقادیر پروفایل چربی های خون بین گروه های سه گانه مشاهده نشد (P>0.05). نتیجه گیری: یافته های حاضر نشان داد که 4 هفته HIIT بر میزان شاخص های اندازه گیری چاقی تاثیر معناداری ایجاد نمی کند. با این حال تغییر محسوس درصد چربی در گروه (60/30) با زمان استراحت کمترنسبت به تمرین را میتوان قابل توجه دانست که احتمالا میتوان ناشی از مدت زمان ریکاوری در طول تمرین پرشدت را بیان کرد.

Keywords:

کاهش وزن , مدت زمان ریکاوری , زنان دارای اضافه وزن