تأثیر شیوه های تعلیم ی تئاتر پداگوژیک در آموزش کودکان (جلوگیری از هدررفت آب) (با تأکید بر نمایشنامه مأموران ویژه )

تئاتر پداگوژی بیش از هر چیز بر انسانیت و روابط انسانی متمرکز است که در آن تئاتر، هدف نیست و آنچه اهمیت دارد، فرآیندی است که در آن، گروه اجرایی و مخاطب، با آگاهی و شناخت از خود و دیگران، تجربه ای آموزشی کسب می کنند که این تجربه می تواند تحولی اساسی در شخص و گروه ایجاد کند. این مهم، نیازمند ایجاد بسترهای فراوان هم در نظام آموزشی تئاتر و هم در جامعه است. هر جا صحبت از همراهی «آموزش» و «تئاتر» باشد، تئاتر پداگوژ ی می تواند کاربرد داشته باشد. این کاربرد هیچ محدودیت و مرزبندی مشخصی ندارد و شامل تمامی گروه های اجتماعی، رده های سنی و اهداف و موضوعات مختلف از جمله تبلیغات، رسانه، روانشناسی و ... می شود. تئاتر پداگوژی را می توان با هر موضوع آموزشی برای هر گروه یا قشر اجتماعی و با هر میزان توان یادگیری، به کار گرفت. پژوهش پیش رو پس از معرفی تئاتر کودک و نوجوان، تئاتر پداگوژ یک، تعلیم و تربیت و اهمیت آن از سنین پایه، چگونگی کاربست شیوه های تئاتر پداگوژ یک برای آشنایی کودکان و نوجوانان با این مسئله بنیادین را با عنایت به نمایشنامه ماموران ویژه مورد تدقیق و بررسی قرار می دهد.

Keywords:

تئاتر پداگوژی , آب و صرفه جویی آن , کودکان و نوجوانان , سعید گلگل , نمایشنامه , نظریه های پداگوژیک