بهینه سازی پارامترهای توافق نامه سطح خدمات با مهندسی معکوس رابطه بین کیفیت تجربه و کیفیت سرویس

امروزه اینترنت به یکی از اجزای اصلی ارتباطات تبدیل شدهاست. همزمان با رشد اینترنت و رشد فضای رقابتی میان ارائه کنندگانسرویس های اینترنتی، بحث ارتقا کیفیت سیستم ارتباطی و رضایتمندیمشتریان به یکی از اهداف اصلی اپراتور ها تبدیل گشته است. دو مفهومکیفیت سرویس (QoS) و کیفیت تجربه (QoE) مشتریان به عنوان دومعیار اصلی رضایتمندی برای شبکه های سرویس دهی به مرور زمان معرفیگردیدند. توافق نامه سطح خدمات (SLA) نیز به عنوان قراردادی در جهتحفظ کیفیت سرویس، مابین مشتری و ارائه دهندگان خدمات به کار گرفتهشدند. در این مقاله به ارزیابی دو معیار کیفیت سرویس و کیفیت تجربه دریکی از بزرگترین شبکه های ارتباطی سرویس اینترنت در کشور ایرانپرداخته و با ارایه مدلی جهت پیش بینی رضایتمندی مشترکین و بهبودکیفیت سرویس شبکه ارتباطی ، راهکارهایی را پیشنهاد داده ایم. از آنجاییکهپارامترهای کیفیت سرویس در دسترس خدمات دهنده هستند با مطالعهادبیات موضوع به این نتیجه رسیدیم که با استفاده از روش های داده کاوی وهوش مصنوعی یک مدل پیش بینی کیفیت تجربه بر اساس پارامترهایکیفیت سرویس ارائه دهیم. مدل پیش بینی کننده ما شامل طبقه بند بیزینبرای پیش بینی کلاس تنک و شبکه عصبی با تنها یک لایه مخفی شامل ۸نرون برای پیش بینی کلاس های غیر تنک بوده است. در نهایت مدل پیشبینی کننده توانست با دقت حدود نود درصد، پارامترهای کیفیت تجربه را ازروی پارامترهای کیفیت سرویس پیش بینی کند. در بخش بعد با مهندسیمعکوس رابطه بین کیفیت تجربه و کیفیت سرویس، توافقنامه سطح خدمات(SLA) را با استفاده از ساختار درخت تصمیم، در سه سطح الماس ، طلا و نقره تدوین نمودیم.

Keywords:

الگوریتم ژنتیک , اطلاعات متقابل , توافق نامه سطح خدمات , داده کاوی , داده تنک , , شبکه های عصبی , کیفیت سرویس , کیفیت تجربه