تاثیر آموزش هوش هیجانی بر سازگاری اجتماعی ـ فردی و شادکامی و عملکرد تحصیلی دانش اموزان پسر دوره اول متوسطه شهر بندر امام خمینی(ره)

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر بخشی هوش هیجانی بر سازگاری اجتماعی_ فردی و شادکامی و عملکرد تحصیلی دانش اموزان پسر دوره اول متوسطه شهر بندر امام خمینی(ره ) بود. طرح پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی - میدانی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه و به روش تحلیل کواریانس بود. جامعه ی پژوهش حاضر شامل تمامی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول بندر امام خمینی (ره) بود که از این میان ۵۰ دانش آموز شامل ۲۵) نفر در گروه آزمایش و ۲۵) نفر) گروه گواه به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس پرسشنامه شادکامی آکسفورد ، پرسشنامه سازگاری اجتماعی کالیفرنیا و میانگین نمرات دانش آموزان بود. برای گروه آزمایش، برنامه آموزش هوش هیجانی در قالب ۸ جلسه ۴۵ دقیقه ای اجرا شد ولی گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. همچنین تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار استنباطی و تحلیل کواریانس با استفاده از نرم افزار spss - ۲۳ انجام گردید نتایج پژوهش حاضر نشان داد که آموزش به کار رفته باعث افزایش شادکامی ، سازگاری اجتماعی و همچنین پیشرفت در عملکرد تحصیلی در دانش آموزان می شود. به طور کلی، می توان گفت که آموزش به کار رفته در تحقق فرضیه های پژوهش اثربخش است .

Keywords:

هوش هیجانی , شادکامی , سازگاری اجتماعی