شناسایی باکتریهای تحملکننده شوری از خاکهای شور گلستان و بررسی برخی صفات فیزیولوژیک آنها

مقدمه: میکروارگانیسمهای هالوفیل (نمکدوست) و هالوتولرانت (تحملکننده نمک) گروهی از افراطی پسندها که قادر به رشد در محیط واجد نمک سدیمکلراید هستند و برای زندگی در محیطهای شور تطابق یافتهاند. وجود باکتریهای نمکدوست در خاکهای شور ازطریق حفظ چرخه غذایی، تجزیه مواد آلی و بهبود ساختمان و حاصلخیزی خاک شرایط خاک را بهبود میبخشد. مواد و روشها: بهمنظور جداسازی باکتریهای تحملکننده شوری، از ریزوسفر گیاهان شورپسند، چهار منطقه بیابانی در استان گلستان نمونهگیری شد. برای بررسی میزان اکسترموفیلبودن جدایهها، مقاومت آنها به شوری، خشکی، دما و pH بررسی شد و.همچنین صفات محرک رشد آنها نیز اندازهگیری گردید. نتایج: از چهل و پنج جدایه بهدستآمده، سه جدایه (G۳، G۶ و G۱۴) مقاومت ۴۰ درصدی به شوری را نشان دادند. جدایههای G۶ و G۳ بهترتیب دارای قدرت حلکنندگی فسفات بهمیزان ۳۰۱ و ۲۰۱ میلیگرم بر لیتر بودند. جدایه G۶ ۷/۲۰ میکروگرم بر میلیلیتر اکسین تولید کرد. جدایه G۱۴ وG۶ در دمای ۵۰ درجه سلسیوس، ۱۰ pH= و پتانسیل اسمزی ۷/۰- مگاپاسکال رشد داشتند؛ درحالیکه جدایه G۳ در دمای ۵۰ درجه، در۵/۷pH= و پتانسیل اسمزی ۴۹/۰- رشد داشتند. این سه سویه مربوط به جنسهای باکتریایی Bacillusو Pseudomonas بودند. بحث و نتیجهگیری: در مطالعه حاضر جدایههای جداشده بهدلیل رشد در غلظتهای اشباع نمک و تحمل شرایط سخت محیطی، باکتریهای تحملکننده شوری و یا احتمالا نمکدوست است و پتانسیل استفاده در زمینههای مختلف بیوتکنولوژیکی ازجمله تولید آنزیمهایی صنعتی و کودهای بیولوژیکی برای اصلاح خاکهای شور را دارد.

Keywords:

اکسین , باکتری تحملکننده شوری , باسیلوس , سودوموناس , شوری , حلکنندگی فسفات