الهام و صنعت در نظر شاعران عارف (دیدگاههای سنایی، عطار و مولوی درباره خاستگاه شعر)
Publish place: Persian Literature، Vol: 8، Issue: 1
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 245
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ADFA-8-1_001
تاریخ نمایه سازی: 20 اردیبهشت 1400
Abstract:
مسئله خاستگاه شعر یکی از قدیمیترین مباحث نقد ادبی است. پیشینه این بحث به یونان میرسد و باتوجهبه منابع، میتوان گفت نخستین نظریهها را در این مورد افلاطون و ارسطو دادهاند. در ادبیات عرب هم به این مبحث توجه شده است و اعراب پیش از اسلام به «تابعه» معتقد بودهاند. در ایران باستان نیز چنین اعتقادی وجود داشته و در ایران عهد اسلامی هم این دیدگاه به قوت خود باقی مانده است. بهعلاوه، در شعر عارفان نیز این مسئله بازتاب یافته است؛ بهطوریکه اشارات شعرای عارف را به این مقوله میتوان در دو گروه الهام باواسطه و بیواسطه جای داد. همچنین باتوجهبه زمینههای اجتماعی ادبیات فارسی و تاثیر اندیشههای دینی در جامعه ایرانی، شاعران در انتخاب تابعهها به شخصیتهای دینی و مذهبی گرایش پیدا کردند؛ یعنی به جای اینکه الهامکننده را شیطان بدانند، از جبرئیل و دیگر شخصیتها استفاده کردهاند. در انتخاب شخصیتهای دینی بهعنوان الهامکننده شعر در دوره اسلامی، تقابل شعر و شرع بسیار تاثیرگذار بوده است؛ البته شعرای عارف فقط به الهامبودن شعر معتقد نبودهاند و به کوشش شاعر برای سرودن شعر هم اشاره کردهاند. با دقت در افعالی که برای سرودن بهکاربردهاند، میتوان به دیدگاهشان درباره ساحت کوششی شعر پی برد.
Keywords:
Authors
علیرضا حاجیاننژاد
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران
روح الله هادی
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران
یاسین اسمعیلی
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :