اثر میانمدت مدیریتهای مختلف خاکورزی و گیاه پوششی خلر بر برخی شناسههای زیستی کیفیت خاک در زراعت لوبیا
Publish place: Journal of Water and Soil Science، Vol: 22، Issue: 2
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 323
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JWSS-22-2_017
تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1400
Abstract:
ارزیابی و مقایسه پایداری اکولوژیک سیستمهای مختلف کشت، یک ضرورت اجتنابناپذیر برای رسیدن به کشاورزی پایدار است. این ارزیابی از طریق مطالعه کیفیت خاک میسر است. از اینرو، بهمنظور بررسی اثرات میانمدت نظامهای مختلف خاکورزی حفاظتی (بدون خاکورزی و خاکورزی کمینه) و گیاه پوششی بر شناسههای زیستی کیفیت خاک، آزمایشی فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در منطقه دستجرد (همدان) اجرا شد. خاکورزی در سه سطح (NT: بدون خاکورزی، MT: خاکورزی کمینه و CT: خاکورزی مرسوم) و گیاه پوششی در دو سطح (C۱: خلر و C۲: بدون گیاه پوششی) در چهار سال زراعی بهصورت پیدرپی، اعمال شد. نمونهبرداری خاک در چهارمین سال زراعی (۹۳-۱۳۹۲) و در دو گام (۱- قبل از کشت گیاه پوششی و ۲- پس از برداشت گیاه اصلی) و با سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد بیشتر شناسههای بررسی شده در این مطالعه (کربن آلی کل، کربن فعال، تنفس پایه و فعالیت آنزیم فسفاتاز)، بهطور معنیداری تحت تاثیر گیاه پوششی، خاکورزی و زمان نمونهبرداری قرار گرفتند. بیشترین مقدار این ویژگیها در تیمار NT-C۱، در زمان دوم نمونهبرداری و کمترین مقدار در تیمار CT-C۲، در زمان اول نمونهبرداری مشاهده شد. برای مثال، پس از گذشت چهار سال از کاربرد تیمارها، میانگین اندازه کربن فعال خاک از ۹۲۷ میلیگرم بر کیلوگرم در تیمار خاکورزی مرسوم + بدون گیاه پوششی به ۱۳۵۰ میلیگرم بر کیلوگرم در خاکورزی حفاظتی + گیاه پوششی خلر رسیده است. از این رو، بهترین مدیریت جهت حفظ و بهبود کیفیت خاک، خاکورزیهای حفاظتی همراه با گیاه پوششی خلر شناسایی شد.
Keywords:
Authors
اسماعیل اسفندیاری اخلاص
۱. Department of Soil Science, Faculty of Agriculture, Bu-Ali Sina University, Hamedan, Iran.
محسن نائل
۱. Department of Soil Science, Faculty of Agriculture, Bu-Ali Sina University, Hamedan, Iran.
جواد حمزه ئی
۲. Department of Agronomy and Plant Breeding, Faculty of Agriculture, Bu-Ali Sina University, Hamedan, Iran.
علی اکبر صفری سنجانی
۱. Department of Soil Science, Faculty of Agriculture, Bu-Ali Sina University, Hamedan, Iran.
محسن شکل آبادی
۱. Department of Soil Science, Faculty of Agriculture, Bu-Ali Sina University, Hamedan, Iran.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :