بررسی نقش میانجیگرانه خودکارآمدی مقابله ای در رابطه ویژگی های مثبت شخصیتی با مشغولیت شغلی درمعلمان زن

هدف این پژوهش بررسی نقش میانجیگرانه خودکارآمدی مقابله ای در رابطه ویژگی های مثبتشخصیتی با مشغولیت شغلی در معلمان زن مقطع ابتدایی شهرستان مهاباد بود. روش انجاماین تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوه اجرا، توصیفی- همبستگی بوده است. جامعهآماری این پژوهش کلیه معلمان ابتدایی زن شهرستان مهاباد به تعداد ۳۵۰ نفر بودند که تعداد۲۰۰ نفر با استفاده از قاعده تعیین حجم نمونه کلاین به روش نمونه گیری تصادف ی خوشه ایبه عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری عبارت بودند از پرسشنامه مشغولیتشغلی توماس لاداهل و کنجر (۱۹۹۵)، پرسشنامه توانمندی های منش سلیگمن و پترسون(۲۰۰۴) و پرسشنامه خودکارآمد ی مقابله با مشکلات چسنی وهمکاران (۲۰۰۶) که روایی اینپرسشنامه ها مورد تایید اساتید بوده و پایایی ابزارها با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب، برایمشغولیت شغلی ۷۷ / ۰ ، توانمندی های منش ۷۰ / ۰ و برای خودکارآمدی مقابله با مشکلات۷۸۷ / ۰ گزارش شده است. برا ی تجزیه وتحلیل داده ها در سطح آمار توصیفی از شاخت هایفراوانی، درصد ، میانگین، انحراف استاندارد و در سطح آمار استنباطی از آزمون های آماری تحلیلمسیر استفاده شده است. یافته های تحلیلی پژوهش نشان داد که بین ویژگی های مثبتشخصیتی با مشغولیت شغلی در معلمان زن ابتدایی شهر ستان مهاباد رابطه معنادار ی وجوددارد. بین خودکارآمدی مقابله ای و ویژگی های مثبت شخصیتی در معلمان زن ابتدایی شهرستانمهاباد رابطه معناداری وجود دارد. بین خودکارآمدی مقابله ای و مشغولیت شغلی در معلمان زنابتدایی شهرستان مهاباد رابطه معناداری وجود دارد. اثر مستقیم و غیر مستقیم رابطه بینویژگی های مثبت شخصیتی با مشغولیت شغلی در معلمان زن ابتدایی شهرستان مهاباد با نقشمیانجیگرانه خودکارآمدی مقابله ای معنادار است.

Keywords:

خودکارآمدی مقابله ای , ویژگی های مثبت شخصیتی , مشغولیت شغلی , توانمندی های منش