جلوه های فولکلور و سیستم های حقوقی موجود

جلوه های فولکلور مجموعه ای از تولیدات، آثار، خلاقیت و عقاید و سنن گروه یا جامعه ای معین است که با شیوه های ملموس و غیرملموس و در قالب اشکال هنری (اعم از اجرایی و غیراجرایی) و ادبی یا به صورت دانش بومی (شامل دانش طبی، دانش کشاورزی و دانش زیست محیطی)، منابع طبیعی و منابع ژنتیک و غیره تبلور یافته و به یک معنا عامل شناسایی اجتماعات و شناسنامه فرهنگی این جوامع می باشد که در طول قرن ها میراث فرهنگی و تمدن ملت ها را شکل داده است. در مقاله حاضر ضمن اشاره به سیر تاریخی حمایت از جلوه های فولکلور و شناسایی و توصیف آنها به لحاظ اهمیت بعد «تجاری» جلوه های فولکلور نقش آنها را در توسعه اقتصادی پایدار و تحول اقتصادی به ویژه در زمینه صنایع دستی و آثار هنری نتیجه گیری می کنیم. و در وجه «فرهنگی» این جلوه ها با اذعان به لزوم «شناسایی»، «حفظ»، «تبلیغ» و تشویق آنها به روشنی درمی یابیم که مفهوم «حفظ و تضمین» جلوه های فولکلور اعم از مفهوم «حمایت» سیستم مالکیت فکری(Ip ) می باشد. از این رو با وجود این که برخی از جلوه های فولکلور زیر چتر حمایت اثباتی و حمایت پیشگیرانه سیستم Ip قرار می گیرند ولی به دو علت «ماهوی» و «قانونی» نقص و ناتوانی این سیستم آشکار می باشد و اتخاذ یک سیستم ویژه و مستقل را ضروری می نماید. در این راستا با تدبیر در ماهیت جلوه های فولکلور می توان «حمایت از طرح ها و تولیدات بومی»، «حمایت در مقابل ادعاهای واهی نسبت به اصالت» و توجه به «حقوق جمعی و اخلاقی» را در شکل سیستم ویژه از سیستم Ip وام گرفت و یا با توجه به اقدامات منطقه ای و بین المللی و تجربیات برخی کشورها از سیستم ویژه و مستقلی در قالب کنوانسیون ها، پروتکل ها، موافقت نامه ها یا قوانین داخلی جهت حمایت بهره جست.

Keywords:

فولکلور , جلوه های فولکلور , میراث فرهنگی , مالکیت فکری