تبیین الگوی بوروکراسی سازمان های دولتی ایران با تاکید بر کنترل فساد اداری

پژوهش به بررسی ویژگی­هایی از سازمان­های دولتی ایران می­پردازد، که براساس آن­ها بتوان در کنترل فساد اداری در سازمان­های دولتی کشور موفق عمل نمود. بنابراین هدف پژوهش تبیین الگوی سازمان­های دولتی کشور با تاکید بر کنترل فساد اداری است. برای تبیین الگوی مناسب از روش پژوهش داده بنیاد و رویکرد نوظهور که از روش­های کیفی است،  استفاده شد. مبنای اساسی و الزام­آور در روش داده ­بنیاد، استفاده از نظرات خبرگان است، خبرگانی که تجربه­ای موفق در موضوع داشته باشند. بنابراین براساس مصاحبه­های نیمه ساختاریافته با ۲۲ نفر از مدیران سازمان­های دولتی کشور که تجربه­ای موفق در کنترل فساد اداری در سازمان تحت امرشان داشتند، پژوهش با استفاده از گام­های تعریف­شده در رویکرد نوظهور ادامه یافت و در نهایت الگوی پژوهش شکل گرفت. نتایج پژوهش نشان می­دهد که شفافیت، رسمی­سازی، فرهنگ سازمانی اخلاق­محور، ارزیابی و کنترل سازمانی، مدیریت منابع­انسانی، رهبری، کارگروهی و مدیریت ذی­نفعان عواملی هستند که سازمان­های دولتی کشور برای کنترل فساد اداری، در ساختارهای خود باید مورد مداقه قرار دهند و رعایت نمایند. الگوی به­دست­آمده حکایت از تلفیق عوامل برآمده از رویکردهای نهادی، انسان­شناختی و فرهنگ سازمانی در بوروکراسی سازمان­های دولتی برای کنترل فساد اداری دارند که برای تحقق بوروکراسی مورد نظر باید بر عوامل هشتگانه بیان شده، در سازمان­های دولتی کشور، تاکید شود.

Keywords:

سازمان های دولتی , بوروکراسی , فساد اداری , رویکردهای نهادی , انسان شناختی , فرهنگ سازمان