مروری بر لا یه بستر برد مدارهای الکتر یکی با استفاده از نانو سلولز و MXene

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 335

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

WOODCONF03_050

تاریخ نمایه سازی: 28 اردیبهشت 1400

Abstract:

در تمامی وسایل روزمره امروزی از نواع برد مدارچاپی (PCB) استفاده می شود و یکی از مهمترین لایه های آن لایه هستهیا بستر است که نقش عایق به هدایت الکتریسیته را دارد و لازم است ضریب پخش گرمایی زیادی داشته باشد و بعضا درعین داشتن استحکام لازم است از انعطاف پذیری خوبی هم برخوردار باشد. بدون وجود این بردها دستگاها ساده ترین کارهم نمی توانند انجام دهند . بردهای مدار چاپی دارای انواع گوناگون بوده که هر کدام متناسب با انجام کار خاصی طراحیشده و مورد مصرف قرار می گیرند. متاسفانه مشکل بزرگی که در همه این بردها مشاهده می شود مقاومت کم و نامناسببستر یا هسته آنها در برابر حرارت تولیدی در حین کار کردن دستگاه می باشد. به راحتی این حرارت باعث ایجاد سوختگیو از کار افتادگی مدار اصلی دستگاه میشود. برای حل این مشکل استفاده از انواع فرآورده های مرکب استفاده می شود کههر کدام به نوبه خود می تواند تا حدودی موثر واقع شوند. در این بین اخیرا استفاده از سلولز و نانو سلولز رد این فرآوردههای مرکب مورد توجه زیادی قرار گرفته است. سلولز خود یک بسپار طبیعی و زیست تخریبپذیر است که در عین انعطافزیاد دارای استحکام خوبی است و در حالت عادی عا یق دی الکتریک محسوب می شود که به راحتی جریان برق از آن عبورنمی کند و دارای مقاومت به حرارت زیادی است . این ویژگی ها سبب شده است که اخیرا سلولز به شکل نانوسلولز در ترکیببا مواد مرکب مثل MXene مورد توجه قرار گرفته است که در این مقاله با معرفی بردهای مدار چاپی و جایگاه لایه بستر وویژگی هایی که باید داشته باشد و در نهایت اشاره به استفاده از نانوسلولز و Mxene برای علاقمندان تحقیق در این زمینهمفید باشد.

Keywords:

بستر برد مدارچاپی (PCB) , فرآورده های مرکب , نانوسلولز , Mxene

Authors

مرضیه خدادادی آرا

دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی صنایع سلولزی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء بهبهان، ایران

پژمان رضایتی چرانی

استادیار گروه مهندسی صنایع سلولزی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء بهبهان، ایران