تاثیر تغییر کاربری اراضی بر پارامتر هدایت هیدرولیکی اشباع خاک با استفاده از نتایج نفوذسنج دیسک مکشی

در این پژوهش هدایت هیدرولیکی اشباع با نفوذسنج مکشی ۱ در مزرعهای با خاک لومی-شنی در دانشکده کشاورزی در دو کاربری جنگل و مزرعه اندازه گیری شد و نتایج آن مورد مقایسه قرار گرفت. در روش نفوذ سنج مکشی آزمایشها در درشبکه ۲*۲ متر و در مکشهای ۵ ،۱۰و ۱۵ (سانتیمتر) و در ۲۰ نقطه از هر کاربری، صورت گرفت. هدایت هیدرولیکی اشباع با استفاده از روش وودینگ (بهترین خط برازشی) برای هر کاربری به دست آمد. میانگین هدایت هیدرولیکی بدست آمده برای روش نفوذ سنج مکشی، در کاربری جنگل و مزرعه به ترتیب برابر ۱/۷، ۶/۷، (سانتیمتر بر ساعت) بدست آمد. نتایج آزمون فیشر نشان داد مقادیر بیشینه، کمینه، متوسط و ضریب تغییرات هدایت هیدرولیکی در دو کاربری در سطح یک درصد تفاوت معنی داری با یکدیگر دارند. نتایج نشانداد با افزایش میزان هدایت هیدرولیکی اشباع خاک روند افزایشی طول درشت مویینگی در هر دوکاربری دیده میشود.

Keywords:

هدایت هیدرولیکی اشباع , تخمین , کاربری اراضی , نفوذسنج دیسک مکشی