شناسایی نشانگرهای ریزماهواره پیوسته با مکان های ژنی کمی برای مقاومت به بلایت فوزاریومی سنبله در گندم

بلایت فوزاریومی سنبله یکی از بیماری های مخرب گندم است که باعث کاهش عملکرد و کیفیت دانه می شود. کاشت ارقام مقاوم یک روش موثر، اقتصادی و سالم از نظر زیست محیطی برای کنترل این بیماری است. یک مکان ژنی کمی (QTL) برای مقاومت به بلایت فوزاریومی سنبله با عنوان Qfhs.ndsu-۳BS در رقم مقاوم Sumai ۳ شناسایی و توسط محققین مختلف تایید شده است. رقم مقاوم Sumai ۳ با رقم حساس فلات تلاقی داده شد. سه نشانگر ریزماهواره Xgwm ۵۳۳, Xgwm ۴۹۳, Xgwm ۳۸۹ پیوسته با Qfhs.ndsu-۳BS برای گزینش به کمک نشانگر در نسل های BC۱ و BC۲ مورد استفاده قرار گرفتند و خودباروری BC۳ یک نسل ادامه یافت. احتمال پیوستگی بین نشانگرها و Qfhs.ndsu-۳BS با استفاده از تابع احتمال دو جمله ای محاسبه گردید. با این فرض که تعداد دفعات مشاهده آلل نشانگر مشابه والد دهنده با Qfhs.ndsu-۳BS در یک جمعیت، تابعی از فاصله بین آنها و تعداد تلاقی های برگشتی یا خودباروری برای ایجاد جمعیت است. پیوستگی مکان ژنی ریزماهواره Xgwm ۴۹۳ با Qfhs.ndsu-۳BS معنی دار بود.

Keywords:

Wheat , Fusarium head blight , Microsatelite markers , Quantitative trait loci(QTL). , گندم , بلایت فوزاریومی سنبله , نشانگرهای ریزماهواره , مکان های ژنی کمی (QTL)