اثر سطوح مختلف اوره بر ترکیب شیمیایی و ارزش غذایی سیلاژ ذرت در تغذیه گوسفند

اثر افزودن سطوح مختلف اوره (صفر، ۵/۰ و ۷۵/۰ درصد ماده تر) به گیاه کامل ذرت، بر ترکیب شیمیایی و قابلیت هضم در ۱۶ راس گوسفند نر قزل، در چارچوب یک طرح کاملا تصادفی مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه پذیری و ارزش غذایی آن نیز بررسی گردید. با افزودن اوره، pH، میزان کل ازت و غلظت ازت آمونیاکی سیلاژ افزایش یافت (۰۵/۰>P) ضریب گوارش پذیری ظاهری کل ازت برای سیلاژهای حاوی اوره بیشتر بود (۰۵/۰>P ) تعادل ازت در گوسفندان تغذیه شده با سیلاژ حاوی ۵/۰ درصد اوره افزایش یافت (۰۵/۰>P)  و غلظت ازت آمونیاکی مایع شکمبه تا ۵/۱ ساعت بعد از تغذیه با ذرات اوره دار افزایش یافت (۰۵/۰>P) سطح ازت اوره ای خون تا شش ساعت پس از تغذیه با سیلاژهای حاوی اوره بالاتر بود (۰۵/۰>P) توان تجزیه پذیری بالقوه ماده خشک و آلی با سیلاژهای ۵/۰ درصد اوره بیشترین بود. میانگین افزایش وزن روزانه با افزودن اوره افزایش یافت، و با سیلاژ ۷۵/۰ درصد اوره بالاتر بود (۸۸/۲۱۲ گرم). ضخامت چربی زیرپوستی در گوسفندان تغذیه شده با سیلاژهای حاوی ۷۵/۰ و بدون اوره، به گونه ای معنی دار (۰۱/۰>P) بیشتر شد. به نظر می رسد که بازده غذایی با افزودن اوره بهبود یابد. نتایج نشان می دهد که ارزش غذایی ذرت با افزودن ۵/۰ درصد اوره افزایش می یابد.

Keywords:

Corn silage , Urea , Degradability , Sheep , Carcass characteristics. , سیلاژ ذرت , اوره , تجزیه پذیری , گوسفند , ویژگی های لاشه