چگونگی برقراری ارتباط مثبت بین مدرسه و خانه

مشارکت خانواده و مدرسه بعنوان یک عامل آموزشی و تربیتی موثر همیشه مورد توجه بوده است. اما گاهی مواقععدم شناخت اولیا از اهداف و کارکردهای مدرسه باعث می شود که بین خانواده ومدرسه تعامل موردنیاز بهدرستی صورت نگیرد. در حالی که مشارکت لازم زمانی صورت می گیرد که خانواده در امور مدرسه شرکت کنند ومدرسه نیز خانواده را همراهی کرده و آموزش دهد. هدف از پژوهش حاضر بررسی راهکارهای افزایش تعامل خانه و مدرسهاست. پژوهش موردنظر از نوع کیفی و با روش روایت پژوهی انجام شده است. جهت جمع آوری اطلاعات از مصاحبه نیمهساختار یافته و مطالع منابع علمی و کتابخانه ای مرتبط با موضوع پژوهش استفاده گردید و داده های بدست آمده با روشکدگذاری تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که تعامل نهادهای خانواده و مدرسه در امور آموزشی و تربیتی لازماست و نقش بسیار مهمی در پیشرفت تحصیلی دانش اموزان و آفزایش آگاهی خانواده ها دارد و موانعی نیز بر سر راه اینمشارکت وجود دارد که هم از سوی خانواده ها و عدم همکاری آن ها با مدرسه و هم از سوی مدرسه و عدم برنامه ریزی صحیحو قانونمند آن ها برای برگزاری جلسات ایجاد می شود. راهکارهایی که برای رفع موانع گفته شد همگی مفید ولی نیازمندتلاش معلم برای آگاه سازی و آشنایی والدین با ماهیت و ضرورت این ارتباط است که به تدریج باعث ایجاد انگیزه در آنان براهمکاری و موفقیت فرزندان خود می شود.

Keywords:

خانواده , مدرسه , تعامل خانه و مدرسه , پیشرفت تحصیلی , انگیزه