تحلیل کارایی انرژی در بافت فرسوده و قدیمی شهر سنندج با تاکید بر برنامه ریزی کاربری زمین

انرژی جایگاه ویژه ای در زندگی بشر دارد و به طور کلی آینده حیات موجودات در تمام ابعاد به آن وابسته است. انرژی برای توسعه اقتصادی، اجتماعی و ارتقای کیفیت زندگی از اهمیت خاصی برخوردار است. در سالهای اخیر مصرف بالای انرژی یکی از مشکلات کل جهان علی الخصوص شهرهای بزرگ میباشد. رشد شتابان و فزاینده شهرنشینی و در پی آن افزایش جمعیت شهرها، پیامدها و چالش های مختلفی در زمینه های گوناگون را به دنبال داشته است. این موضوع اهمیت و توجه به بحث کارایی انرژی را در شهرسازی بیش از پیش آشکار مینماید. کارایی انرژی، در حقیقت، مصرف بهینه و کارآمد انرژی بوده که با هدف کاهش رشد تقاضای انرژی، به دنبال افزایش عرضه انرژی سالم است. برنامه ریزی کاربری زمین یکی از عوامل مهم در کارایی انرژی میباشد. اکثر شهرهای بزرگ ایران دارای بافتهای فرسوده و قدیمی زیادی بوده که غالبا به علت قرارگیری در مرکز شهر، مجاورت با مراکز تجاری و بازارها و همچنین فرسودگی بافت و ضعف در زیر ساختها نقش تعیینکننده ای در مصرف انرژی شهر دارند. در این تحقیق کارایی انرژی در بافتهای قدیمی و مرکزی شهر سنندج مورد پژوهش قرار گرفته است، نتایج بیانگر آن است که در مجموع وضعیت کارایی انرژی در بافت فرسوده مطلوب میباشد، بدین لحاظ ضروری است در اجرای سایر سیاست های شهری در بافتهای فرسوده همانند: بازآفرینی شهری، نوسازی، باززنده سازی و... به صورت ویژه حفظ و ارتقای شاخصهای مرتبط با کارایی انرژی مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

انرژی , بافت فرسوده , شهر سنندج , کاربری زمین