تحلیلی بر عوامل تاثیر گذار کالبدی، عملکردی و روانشناختی محیط اجتماع کودکان بر افزایش تعاملات اجتماعی آن ها

در روزگار اخیر حضور پررنگ رسانه ها و گسترش شبکه جهانی اینترنت باعث بروز مشکلات ارتباطی فراوانی در میان افراد و به خصوص کودکان شده؛ چراکه کودکان بیشتر وقت خود را صرف فضاهای مجازی و بازی های رایانه ای کرده و مهارت های لازم جهت برقراری ارتباط را فرا نمیگیرند. کمبود فضاهای اجتماعی مناسب کودکان جهت تجمع و برقراری ارتباط با یکدیگر عامل دیگر این معضل بوده و این ارتباطات را کمرنگ کرده است. گرچه در تحقیقات بسیاری به نقش خانواده و معلمان در یادگیری مهارت های برقراری ارتباط اجتماعی پرداخته شده است، اما کمتر به نقش کالبدی و عملکردی فضاهای انسان ساخت در افزایش میل کودکان به حضور در فضا و تعامل با یکدیگر پرداخته شده است. کودک، از طریق تعامل با همسالان، قادر به شناخت بهتر از خود و پیرامون خود و شکوفایی هرچه بهتر در زمینه های گوناگون می گردد و بدون داشتن این توانایی، قادر به رشد و تکامل اجتماعی نخواهد بود. از این رو طراحی فضاهایی جهت اجتماع کودکان بسیار حائز اهمیت است. سوال اساسی در پژوهش حاضر این است که " مولفه های تاثیر گذار بر ارتقا تعاملات اجتماعی کودکان در فضاهای جمعی شامل چه مواردی می باشند؟" جهت پاسخ به این پرسش، با مطالعه پیشینه و ادبیات تحقیق و به روش توصیفی و تحلیلی، مهم ترین مولفه های مورد نظر در در سه بعد کالبدی، عملکردی و روانشناختی، مورد بررسی قرار گرفت و با تدوین پرسش نامه بسته پاسخ و تحلیل آن به روش کمی با استفاده از نرمافزار های آماری تاثیر این مولفه ها از بعد روانشناسی، عملکردی و کالبدی، سنجیده شد. با طبقه بندی مولفه هایی نظیر جذابیت بصری، امنیت، خوانایی، مقیاس و عناصر طبیعی در ۳ بعد مذکور، سنجه های مربوط به هریک ارائه و جهت رسیدن به فضاهایی با بیشترین قابلیت اجتماع پذیری، پیشنهاداتی در قالب جدول ذکر گردید.

Keywords:

تعاملات اجتماعی , کودکان , کالبدی , عملکردی , روانشناختی , ارتباطات جمعی , فضاهای تجمع