اثربخشی موسیقی درمانی همراه با ادراک ریتم بر پرخاشگری در کودکان مبتلا به نقص توجه- بیش فعالی

مقدمه: یکی از مشکلات اساسی کودکان مبتلا به نقص توجه- بیش فعالی اختلالات عاطفی و رفتاری همچونافسردگی، اضطراب، پرخاشگری و تکانشگری است. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی موسیقی درمانیهمرا ه با ادراک ریت م ب ر پرخاشگری د ر کودکا ن مبتلا به نقص توجه- بیش فعالی بود. روش پژوهش: روشپژوهش حاضر طرح نیمه آزمایشی (پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل) بود. جامعه آماری شامل کلیهدانش آموزان دختر ۷ و ۸ ساله دارای اختلال نقص توجه-بیش فعالی شهر یزد بود که با روش نمونه گیری دردسترس، تعداد ۳۰ نفر از آن ها که دارای مشکلات عاطفی رفتاری بودند، انتخاب و در دو گروه جایگزین شدند.برای جمع آوری داده ها از مصاحبه تشخیصی بر اساس ملاک های DSM-۵ پرسشنامه رفتاری کودک آخن باخن (CBCL) و پرسشنامه کانرز والدین استفاده شد. داده ها با استفاده از روش آماری آزمون تحلیل کوواریانس شدند. نتایج این پژوهش نشان داد که روش موسیقی درمانی سبب کاهش پرخاشگری در دانش آموزان مبتلا به اختلال نقص توجه-بیش فعالی گردیده است (p<۰.۰۰۰۱). نتیجه گیری: از یافته های فوق می توان نتیجه گرفت که موسیقی درمانی پرخاشگری را در کودکان ADHD کاهش می دهد.

اثربخشی موسیقی درمانی همراه با ادراک ریتم بر پرخاشگری در کودکان مبتلا به نقص توجه- بیش فعالی Keywords:

موسیقی درمانی , پرخاشگری , کودکان نقص توجه-بیش فعالی.