نقش مهندسی فاکتورهای انسانی در طراحی داخلی واگن های قطار : رویکردی بر پایداری اجتماعی

رضایت مشتری و مسافرین در حوزه حمل و نقل ریلی از فاکتورهای مهمی است که باید در سیاست گذاری های کلان مدیریتی مدنظر قرار بگیرد. در این راستا کاربست اصول ارگونومی و مهندسی فاکتورهای انسانی از ابتدایی ترین مراحل یعنی خرید بلیت و خدمات تا گذران زمان سفر در واگن ها، از حلقه های مهم زنجیره ی توسعه و پیشرفت سیستم های حمل و نقل ریلی محسوب می شود. در این مطالعه بر تامین انتظارات مسافرین در حین اسکان در کوپه ها، تاکید شده است و اصول ارگونومی و مهندسی انسانی مورد دقت قرار گرفته است. ارگونومی علمی چند نظامه است که هدف آن سلامت و ایمنی افراد از یک سو و هم چنین افزایش بهره وری سیستم از سوی دیگر است. در این پژوهش عوامل رضایت مندی مشتریان و هم چنین ملاحظات ارگونومی فرهنگی و ادراکی در تعامل با معیارهای میکرو ارگونومی به صورت میدانی و هم از طریق پرسشگری برخط در قالب گوگل فرم، مورد دقت قرار گرفته است. روش تحقیق از نوع توصیفی بوده و آزمودنی ها به کمک روش نمونه برداری غیر احتمالی داوطلبانه در محیط برخط، انتخاب شده اند. در بخش آنالیز محیطی ، امکانات واگن ها از منظر میکرو ارگونومی و هم چنین ارگونومی فرهنگی و ادراکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. این بررسی نشان داده که طراحی ارگونومی میز و صندلی ها، راحتی کلی کوپه ها و هم چنین زیبایی محیط داخلی از موارد تاثیر گذار بر سطح رضایت مسافرین محسوب می شوند.بی تردید ارایه طریق برای طراحی هر چه مطلوب تر فضای داخلی واگن ها، یکی از مسیرهای حصول پایداری سیستم تلقی می شود و در این راستا کاربست ارگونومی می تواند اثر بخش باشد.

Keywords:

ارگونومی , مهندسی فاکتورهای انسانی , پایداری , بهره وری سیستم , رضایت مسافر