نقش فناوری اطلاعات در مدیریت بحران سکونتگاه غیر رسمی

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 421

This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

UVCONF02_172

تاریخ نمایه سازی: 13 تیر 1400

Abstract:

امروزه با توجه به گسترش فناوری اطلاعات در تمام زمینه ها و نیز فواید بی شمار استفاده از آن، خصوصا در مواردی که حجم داده ها و پردازش آن ها بسیار بالا است، استفاده از فناوری اطلاعات در مدیریت بحران بسیار حیاتی است. بروز حوادث شغلی، حوادث غیرمترقبه و بلایای طبیعی، حوادث سیاسی و اجتماعی و حوادث اقتصادی در تمام کشورهای جهان همراه با صدمات انسانی و خسارتهای مالی فراوان است اما در کشورهای توسعه نیافته و یا در حال توسعه مانند کشور ما این موضوع از جنبه های مختلف حائز اهمیت می باشد. از لحاظ حوادث طبیعی ایران در شمار ۱۰ کشور اول حادثه خیز جهان است. هدف مقاله حاضر نقش فناوری اطلاعات در مدیریت بحران سکونتگاه غیر رسمی با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد آنچه در مدیریت بحران و کاهش بلایا در مراحل مختلف لازم و ضروری است همکاری های بین بخشی در بین دستگاه های متولی می باشد اتفاقی که خوشبختانه طی سال های اخیر بیش از سال های قبل شاهد بهبود آن بوده ایم. و می توان گفت برای اینکه مدیران و متخصصان مدیریت بحران بتوانند اهداف فوق را محقق نمایند قبل از هر چیز نیازمند یکسری چک لیست ها، ابزارها و امکانات متنوع هستند که حیاتی ترین آنها دسترسی به اطلاعات و سیستمهای اطلاعاتی و ارتباطی پایدار، به روز، جامع، دقیق و یکپارچه هستند که بتوانند بلادرنگ و به موقع در تمام مراحل مدیریت بحران از آنها بهره مند شوند. در این راستا کشورهای پیشرفته از مدتها قبل تلاش برای ایجاد سامانهای جامع را آغاز نموده اند. این سامانه باعث افزایش دقت تصمیمات مدیریتی بوسیله شبیه سازی نتایج حاصل از تصمیم گیری های مختلف، استاندارد بودن اطلاعات و اطلاع رسانی سریع به مسولان و امدادگران شده است. حاصل این تلاش ها و امکانات، کاهش میزان تلفات و افزایش سرعت ساماندهی بحران است. در کشور ما، به دلیل عدم وجود سامانه ای جامع و برپایه IT، مدیریت بحران به صورت کاملا سیستماتیک اجرا نمی شود.

Authors

مهدی رنجبر

کارشناسی ارشد، جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر

عوض جعفری

کارشناسی ارشد، جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر

مهدی میرزاپور

کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر

عسکر یگانه عظیمی

کارشناسی، جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر