بررسی اتیمولوژی «آذربایجان» در جامع التواریخ

درباره اتیمولوژی واژه آذربایجان نظرات گوناگونی مطرح شده است. یکی از این نظرات مطلبی است که دربخش تاریخ اوغوز جامعالتواریخ تالیف خواجه رشیدالدین فضل الله همدانی آمده است که بنابر آن،آذربایجان/ آدربایگان مرکب از سه واژه ترکی «آذر» به معنی بلند، «بای» به معنی محتشم و توانگر، و «گان» به معنی محل و مکان است. طبق این اتیمولوژی میتوان گفت که آذربایگان در کل به معنی «ایگاه محتشمان بلند مرتبه» است. ما در این مقاله بدون هیچ اصراری بر قطعیت اتیمولوژی مذکور در جامع التواریخ، این نظر را به محک تطبیق و مقایسه با مخزن واژگان و قواعد زبان ترکی زده ایم تا روشنکنیم نظریه ترکی بودن واژه آذربایجان که از طرف خواجه رشیدالدین فضل الله همدانی مطرح شده، تا چهحد با مبانی علمی و اصول دانش ریشه شناسی در زبان ترکی هماهنگ و منطبق است.

Keywords:

آذربایجان , اتیمولوژی , جامع التواریخ , زبان ترکی