ارائه الگوی راهبردی ارتقای برند ملی ایران در کشورهای عربی از طریق رسانه های مجازی با تاکید بر منافع ملی ایران

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 408

This Paper With 21 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

CCCI12_110

تاریخ نمایه سازی: 26 تیر 1400

Abstract:

جهان عرب ۲۳ کشوری هستند که با اشتراک زبان عربی در جغرافیایی گسترده از غرب و جنوب غربی آسیا تا بخش هایی از شرق و شمال آفریقا گرد هم جمع شده اند. اختلاف نگرش ها ی سیاسی (اعم از داخلی و خارجی)، مذاهب متعدد، سطح زندگی و اقتصاد نابرابر، موقعیت های متفاوت ژئوپلتیکی، سطح علمی و فرهنگی مختلف و ساختار حکومتی متفاوت منجر به گروه بندی های داخلی شده تا مجموعه ای به عنوان یک «کل متجزا» در صحنه بین المللی ظهور و نمود پیدا کند. این دولت ها، ازیک نگاه «واحد، منسجم و پایدار» در روابط با جمهوری اسلامی ایران برخوردار نیستند. رسانه های اجتماعی مجازی قابلیت نوظهور جدیدی است که شرایط جغرافیای سیاسی را در روابط بین ملت ها و دولت ها تغییر داده است. این رسانه ها در تمام ابعاد سی اسی ، اجتماعی ، اقتصادی ، فرهنگی ،دفاعی و امنیتی نفوذ کرده و به موازات آن الگوهای رفتاری و شیوه های ارتباطات اجتماعی نیز متحول شده اند (لوکارت ، ۱۹۹۸ ، ص ۱۴۸ ). امروز بخش بزرگی از کارکرد رسانه های مجازی بر روی شبکه های اینترنت، موبای ل و شبکه های اجتماعی و پیام رسان ها تعریف می شوند. (تارو، ۲۰۰۹ ). این تحقیق از نظر هدف کاربردی واز نظر ماهیت و چگونگی تحلیل توصیفی است. اطلاعات استخراجی از مبانی نظری با روش تحلیل مضمون و فراترکیب در حوزه های مرتبط با فضا ی سایبر ی ، ماه ی ت ، ویژگی ها و کارکرد ای برندسازی ،در ابعاد ، مولفه ها و شاخص های هشت گانه حکمرانی ، س یاسی ، فرهنگی ، اجتماعی ، اقتصادی ، عقیدتی ، علم و فناوری و دفاعی امنیتی در سه لایه زیرساختی ، اطلاعاتی و شناختی رسانه های اجتماعی بررسی شده و نهایتا الگوی راهبردی با رویکرد ارتقاء برندسازی مبتنی با منافع ملی ارائه شده است. نوآوری این مقاله را میتوان در مفهوم سازی، شناخت ماهیت، ابعاد، چرایی، چیستی و الزامات برندسازی ملی ایران برای شکل دهی یک الگو ی راهبردی با نگاه بومی و مبتنی بر مقتضیات کنونی جهان عرب در نظر گرفت.

Authors

ابوالفضل ولوی

دانشجوی دکتری مدیریت رسانه دانشگاه آزاد اسلامی علوم و تحقیقات تهران

علی اصفر محکی

عضو هیئت علمی پژوهشکده فناوری اطلاعات و ارتباطات ایران

علی اکبر فرهنگی

عضو هیئت علمی پژوهشکده فناوری اطلاعات و ارتباطات ایران