ارائه الگوی آموزش مدیریت زمان وارتباط آن با عملکرد کارکنان آموزش وپرورش شهر اصفهان

مدیریت زمان یکی از مولفه های علم مدیریت می باشد. پژوهش های اخیر مشخص کرده است که مدیریت زمان بعد از مدیریت نیروی کار و مدیریت سرمایه سومین مولفه موفقیت درسازمان است.یکی از دلایل مهم کاهش کارایی کارکنان در محیط کاری ازدست دادن وقت و زمان در اختیار برای انجام کارها وعدم مدیریت زمان درست توسط افراد درسازمان می باشد. این پژوهش که با هدف «ارائه الگوی آموزش مدیریت زمان وارتباط آن باعملکرد کارکنان آموزش و پرورش شهر اصفهان» انجام گرفته است؛ از نظر روش، توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی با ماهیت کاربردی و از لحاظ زمانی مقطعی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان اداره آموزش و پرورش نواحی پنجگانه شهر اصفهان است.که با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۱۸۳ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شد. ابزار اندازه گیری تحقیق، ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ی مدیریت زمان (عزیزمقدم، ۱۳۸۵ ) است که یک ابزار ۴۸ سئوالی با مقیاس لیکرت ۴ درجه ای است که برای اندازه گیری مهارت های مربوط به مدیریت زمان ساخته شده است همچنین برای اندازه گیری عملکردشغلی ابزارپرسشنامه محقق ساخته ای ۱۴ گویه ای استفاده شده است که برای اندازه گیری روایی پرسشنامه ها از روش صوری و محتوایی و برای تعیین پایایی آن آلفای کرونباخ محاسبه گردید که مقادیر آن بالای ۰.۸ برآورد گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای Spss۲۶ انجام شد. برای بررسی نرمال بودن داده ها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف و برای آزمون فرضیات از روش رگرسیون استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد در اداره آموزش و پرورش اصفهان بررسی مولفه های مدیریت زمان بر عملکرد شغلی کارکنان وکاهش استرس آنها تاثیر مثبت و معنی دار دارد. در ادامه نیز پیشنهاداتی برای بهبود مدیرت زمان در اداره آموزش و پرورش ارائه گردید.

Keywords:

مدیریت آموزش , مدیریت زمان , افزایش کارایی کارکنان , آموزش و پرورش اصفهان