پیش بینی تاب آوری بر اساس الگوهای ارتباطی خانواده و ویژگی های شخصیتی

هدف :این مطالعه بررسی رابطه میان الگوهای ارتباطی خانواده و ویژگی های شخصیتی وطیف تاب آوری افراد و همچنین بررسی نقش پیش بینی کنندهبرای تاب آوری انسان ها انجام شد روش :در یک مطالعه مقطعی ، از جامعه مورد پژوهش ، ۳۶۰ نفر از دانشجویان دانشگاه شیراز به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. از مقیاس تاب آوری (کانر ودیویدسون، ۲۰۰۳)، پرسش نامه الگوهای ارتباطی خانوده (فیتز پاتریک وریچی ، ۱۹۹۴) و مقیاس پنج عاملی شخصیت (گلد برگ، ۱۹۹۲) به عنوان ابزارهای پژوهش استفاده شد. یافته ها :یافته ها نشان داد در مقیاس الگوهای ارتباطی خانواده بعد گفت و شنود (r=۰/۲۵ ,p<۰/۰۰۱) رابطه مثبت وبعد همنوایی (r=-۰/۲۲,p<۰/۰۰۱) رابطه منفی معناداری با تاب آوری دارد. مقیاس پنج عامل شخصیت در بعد توافق پذیر (B=۰/۳۴,p<۰/۰۰۱). ثبات هیجانی (B=۰/۳۲,p<۰/۰۰۱) و برون گرایی (B=۰/۲۹,p<۰/۰۰۱) پیش بینی کننده های مثبت برای تاب آوری می باشند.نتیجه گیری رابطه معنا داری بین الگوهای ارتباطی خانواده و ویژگی های شخصیتی با تاب آوری وجود دارد. از نظر قدرت پیش بینی کننده ای عوامل فردی در مقایسه با عوامل خانوادگی تاثیر بیشتر پیش بینی و در نتیجه آن بر تاب آوری دارند.

Keywords:

تاب آوری , الگوهای ارتباطی خانواده , ویژگی های شخصیتی