پیش زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر، تعیین تاثیر
آموزش جرات ورزی بر
پرخاشگری رابطه ای و آشکار دختران مقطع دبستان شهر تهران در سال۱۳۹۸ بود. مواد و روش کار: پژوهش حا ضر از نوع نیمه آزمای شی با طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری کلیه کودکان دختر مقطع دبستتتان منطقه ۶ شهر تهران بودند که به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای مداخله
آموزش جرات ورزی را دریافت کردند و گروه کنترل در لیست انتظار ماندند. ابزار اندازه گیری موردا ستفاده در پژوهش، پرسشنامه پرخاشگری شهیم (۱۳۸۵) بود. تجزیه وتحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه از طریق نرم افزار spss-v۲۲ در دو بخش توصیفی و استنباطی (کوواریانس) انجام پذیرفت.یافته ها: بر اسای نتایج به دست آمده از اجرای آزمون آماری مانکوا، مداخله آموزش مبتنی بر جرات ورزی باعث کاهش معنی دار نمرات پرخاشگریرابطه ای و
پرخاشگری آشکار شد. اندازه اثر بدست آمده برای این مداخله در متغیر
پرخاشگری رابطه ای برابر ۸۰ / ۰ و برای متغیر
پرخاشگری آشکار برابر ۸۲ / ۰ شد.بحث و نتیجه گیری: بنابراین میتوان گفت که آموزش مهارت جرات ورزی می تواند به عنوان یک روش مداخله ای موثر برای کاهش پرخاشگریکودکان به کار رود.