اثربخشی آموزش شطرنج بر کانون توجه و ادراک روابط فضایی دانش آموزان دختر دارای اختلال ریاضی شهرستان ساوه

هدف: این پژوهش با هدف اثربخشی آموزش شطرنج بر کانون توجه و ادراک روابط فضایی دانشآموزان دختر دارای اختلال ریاضی شهرستان ساوه درسال ۱۳۹۶ صورت گرفت.روش: روش این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانشآموزان دختر دارایاختلال یادگیری ریاضی در پایه های چهارم تا ششم ابتدایی بودند که به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب، و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵نفر) و کنترل (۱۵ نفر) قرار داده شدند. گروه آزمایش به مدت ۱۱ جلسه ۶۰ دقیقه ای آموزش شطرنج دریافت کردند و گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماندند. جمع آوری داده ها بر اساس پرسشنامه کانون توجه وودی و همکاران (۱۹۹۷) و برای ادراک روابط فضایی از خرده آزمون مکعب هوش وکسلر (۱۹۳۰) استفاده شد. تجزیه وتحلیل اطلاعات بدست آمده از اجرای پرسشنامه از طریق نرم افزار spss۲۳ در دو بخش توصیفی و استنباطی (آزمون تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش شطرنج میانگین "کانون توجه متمرکز بر خود" در دانشآموزانی که تحت آموزش شطرنج قرار گرفته اند به طور معنی داری افزایش داده است و این در حالی است که در نمرات مربوط به "کانون توجه متمرکز بر اجتماع" پس از مداخله، تغییر معنی داری ایجاد نشده است. همچنین نتایج نشان داد که آموزش شطرنج، ادراک روابط فضایی دانش آموزان دختر پایه های چهارم تا ششم دارای اختلال ریاضی شهرستان ساوه را بهبود بخشیده است.نتیجه گیری: لذا آموزش شطرنج به عنوان یک گزینه در برنامه درسی دانش آموزان مورد تائید است و می تواند به عنوان یک روش مداخله مناسب به کار رود.

Keywords:

آموزش شطرنج , کانون توجه , ادراک روابط فضایی , اختلال ریاضی