اثر مدیریت آبیاری با آب شور بر شوری خاک در یک دوره تناوب زراعی

این مطالعه به منظور بررسی تاثیر آب های شور بر برخی ویژگی های خاک، تحت سه تیمار شوری آب، شامل ۴/۳-۶/۱، ۹-۸ و ۵/۱۲-۱۱ dSm-۱ (شوری کم، متوسط و زیاد) و دو تیمار مدیریت آبیاری در چهار تکرار با تناوب زراعی گندم، آیش، چغندرقند و گلرنگ اجرا شد. نتایج نشان داد کاربرد مدیریت (۱) آب با شوری کم در اول فصل زراعی و آب با شوری متوسط یا زیاد در بقیه فصل، در مقایسه با مدیریت (۲) آبیاری یکنواخت با شوری متوسط یا زیاد در طول فصل، میزان ECe و SAR خاک را کاهش و عملکرد محصول را افزایش می دهد. عملکرد گندم، چغندرقند و گلرنگ بر اثر کاربرد مدیریت (۱) همراه با آب با شوری متوسط نسبت به مدیریت یکنواخت (۲) با شوری متوسط، به ترتیب ۵/۲۶، ۴/۷ و ۴/۳۶  درصد افزایش داشت. کاربرد مدیریت (۱) همراه با شوری آب زیاد، میزان عملکرد گندم را حدود ۹۴ درصد و گلرنگ را بیش از ۱۰۰ درصد نسبت به مدیریت یکنواخت (۲) با شوری زیاد افزایش داد؛ عملکرد چغندرقند نیز تقریبا بدون تغییر بود. تغییرات ECe و SAR نشان داد که مدیریت (۱) همراه با آب با شوری متوسط می تواند ضمن حفظ تعادل املاح خاک، شرایط را برای کشت گیاهان متحمل و نیمه متحمل به شوری از قبیل گندم، چغندرقند و گلرنگ فراهم آورد.

Keywords:

آبیاری اول فصل , تجمع املاح , شوری خاک , کیفیت آب , نسبت جذب سدیم