فرهنگ و دگرگونی فرمی خانه های تاریخی تبریز در گذار از دورهی قاجار به پهلوی

ارتباط فرهنگ و مسکن منسجم و دوسویه است. خانه ها می توانند نمودی از تحولات فرهنگی جامعه باشند و تاثیرپذیری فرم را ازشاخصه های فرهنگی جوامع به نمایش بگذارند. از اواسط قاجار تا استقرار پهلوی اول، شهر تبریز دستخوش تغییرات فرهنگیچشمگیری بود که همزمان با تحولات سیاسی-اجتماعی رخ میداد. تغییر در باورها، هنجارها و ارزش های جامعه، تاثیر خود را برویژگی های فرمی خانه ها نیز به نمایش گذاشت. در این پژوهش با استفاده از راهبرد کیفی تفسیری-تاریخی و با استفاده از تدابیرکتابخانه ای، مطالعات اسنادی و نمونه پژوهی ارتباط میان فرم خانه های تاریخی تبریز در حد فاصل اواخر دوران قاجار و اوائل پهلویاول مورد کنکاش قرار گرفته است. نتایج تفسیرها نشان از غلبه ی ساختارهای فرهنگی بر شکلگیری فرم دارد. ممنوعیت برگزاریآیین های مذهبی در دوره ی پهلوی اول تاثیر خود را بر فرم حیاط نشان می دهد. ورود مظاهر مدرنیته نیز به دگرگونی هنجارها وارزش های جامعه کمک می کند که نتیجه ی آن ورود عناصر خارجی به ساختار فرمی خانه ها است.

Keywords:

خانه های تاریخی , معماری قاجار , معماری پهلوی اول , فرهنگ و معماری , فرم و فرهنگ