لزوم استفاده از فناوریهای نوین برای تولید بتن در پروژه های عمرانی شهرداری شیراز

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 282

This Paper With 23 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICACU01_0146

تاریخ نمایه سازی: 17 مرداد 1400

Abstract:

در دنیای پیشرفته کنونی احداث سازه های زیربنایی و ساختمانها با سرعت زیادی در حال انجام است و استفاده از روشهای سنتی در ساخت و سازها دیگر جوابگوی این سرعت رو به رشد و نیازهای طراحی نمی باشد و از این رو استفاده از مصالح جدید و کارا به همراه روشهای نوین در ساخت و سازها امری اجتناب ناپذیر به شمار می آید. توجه به مفاهیمی همچون بهره وری، تاثیرات زیست محیطی، شرایط ایمنی و ملاحظات اجتماعی در کنار عوامل اقتصادی در تصمیم گیری ها، موجب به کار گیری هر چه بیشتر فناورهای نوین در سرتاسر جهان شده است. با گسترش روز افزون جمعیت و افزایش میزان ساخت و سازها و به علت محدودیت منابع و مصالح مصرفی، تقاضا برای استفاده از مصالح جدید در صنعت ساختمان نیز افزایش یافته است. لزوم ارائه راهکارهایی در جهت افزایش کارایی، دوام، کیفیت مصالح و سرعت ساخت و سازها توام با کاهش هزینه ها در زمینه مصرف انرژی و مواد خام مصرفی، سبب استفاده از این فناوری های نوین در صنعت ساختمان گردیده است. فناور های نوین در صدد برطرف کردن مشکلات و چالش های فعلی صنعت ساختمان است و به کمک استفاده از مواد و مصالح جدید و با روشهای نوین استفاده از مواد و مصالح ضمن کاهش هدر رفت مواد و مصالح ساختمانی و ایجاد صرفه اقتصادی در مقایسه با روشهای سنتی می تواند راه حل مناسبی را برای رفع مشکلات اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی کشور در پیش روی ما قرار دهد. با توجه به اینکه بتن از متداول ترین و پرکاربردترین مصالح ساختمانی است و بیشترین تولید سالیانه را در بین مواد و مصالح ساختمانی به خود اختصاص داده است در این پژوهش، صرفا به معرفی روشهای نوین در زمینه تولید بتن با عملکرد و کیفیت مناسب، استفاده بهینه از منابع و مصالح موجود و جایگزینی این فناوری های نوین به جای روشهای سنتی کنونی تولید بتن - در راستای صلاح و صرفه اقتصادی شهرداری شیراز در اجرای پروژه های عمرانی - پرداخته شده است.

Authors

امیررضا مکارم پور

کارشناس ارشد عمران- ژئوتکنیک، کارشناس شهرسازی شهرداری شیراز