بررسی تاثیر عدالت سازمانی بر رضایت شغلی با توجه به نقش میانجی توانمندسازی (مطالعه موردی ستاد بانک ملی)

در سازمان های امروزه، منابع انسانی نقش پررنگی در موفقیت سازمان ها ایفا نموده و موفقیت سازمان ها در گرو رشد و توسعه منابع انسانی می باشد. بدین ترتیب ایجاد انگیزش در کارکنان و افزایش رضایت شغلی آنان برای سازمان های اهمیت ویژه ای می یابد. در تحقیق حاضر، به بررسی تاثیر عدالت سازمانی بر رضایت شغلی کارکنان بانک ملی با توجه به نقش میانجی توانمندسازی روانشناختی پرداخته شد. تحقیق حاضر، از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ گردآوری داده ها، توصیفی پیمایشی محسوب می شود. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بوده که برای تدوین آن، از مطالعات کتابخانه ای و میدانی استفاده شد. جامعه آماری تحقیق حاضر، کارکنان ادارات مرکزی بانک ملی تهران می باشد به تعداد ۲۸۸۳ نفر بوده که با بهرهگیری از فرمول حجم نمونه کوکران، ۳۴۰ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. روش نمونه گیری نیز تصادفی طبقه ای بود. در این تحقیق، عدالت سازمانی به عنوان متغیر مستقل، رضایت شغلی به عنوان متغیر وابسته و توانمندسازی روانشناختی نیز به عنوان متغیر میانجی در نظر گرفته شد. پرسشنامه مورد نظر نیز از نوع استاندارد بوده که پس از تائید روایی (محتوا) و پایایی (آلفای کرونباخ) میان افراد جامعه آماری توزیع شد. نتایج حاصل از بکارگیری مدلسازی معادلات ساختاری در محیط نرم افزار لیزرل، بیانگر تاثیر مثبت و معنادار متغیرهای عدالت سازمانی به طور مستقیم و غیرمستقیم از طریق نقش میانجی توانمندسازی روانشناختی بر رضایت شغلی تاثیرگذار است

Keywords:

عدالت سازمانی , توانمندسازی روانشناختی , رضایت شغلی