تاثیر BMI بر سبک زندگی و سلامتی در میانسالان

چاقی و اضافه وزن، از مشکلات مهم دنیای کنونی است که تاثیر منفی بر کیفیت زندگی و سطح سلامت جامعه می گذارد. دربررسی توصیفی- مقطعی ۱۳۴۳۰ نفر میانسال شهرستان فریمان به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. جمع آوری اطلاعات از طریق فرممراقبتی میانسالان صورت و با استفاده از آزمونهای آماری توصیفی و تحلیلی X(۲), Pearson و نرم افزار آماری SPSS تجزیه وتحلیل شدند. ۵۱ % زنان، ۶۱ % ساکن روستا، ۹۱ % متاهل، ۵۰ % تحصیلات ابتدایی و بیشتر در گروه سنی ۳۴ - ۳۰ سال قرارداشتند. ۴ / ۱ % لاغر، ۱۲ / ۳۲ % اضافه وزن، ۳۴ / ۱۷ % چاق و کمتر از ۵۰ % BMI طبیعی و بیش از ۳۷ % چاقی شکمی داشتند.الگوی تغذیه ۹ % نامطلوب، ۷۱ % متوسط و تنها ۲۰ % مطلوب بود. ۵۷ % از روغن مایع، ۳۷ % تلفیقی و ۵ % نیز از روغن جامداستفاده می کردند. بیش از ۲۵ % فاقد فعالیت بدنی بودند. بیش از ۱۰ % فشارخون بالا و ۲۲ / ۵ % دیابت و ۲۴% عوامل خطر دیسلیپیدمی داشتند. شاخص توده بدنی ارتباط معناداری با محل سکونت، جنس، تحصیلات، شغل، امتیاز الگوی تغذیه، فعالیتبدنی، نوع روغن مصرفی، مصرف میوه جات، استفاده از نمکدان سر سفره، مصرف نوشیدنی گازدار داشت همچنین نمایه تودهبدنی همبستگی مثبت با سن (r=۰.۱ , p=۰.۰۴) و همبستگی منفی با دیسترس روانشناختی (r= -۰.۰۴ , p<۰.۰۰) نشانداد. یافته ها حاکی از نامناسب بودن شاخص های سبک زندگی و خطرات بالقوه تهدیدکننده سلامتی میانسالان است، باتوجهبه نتایج این مطالعه، اهمیت روزافزون ارتقای آگاهی ها و سواد سلامت در باره سبک زندگی سالم بسیار مورد تاکید است.

Keywords:

شاخص های تن سنجی , سبک زندگی , میانسال