بهینه سازی تولید آلفا آمیلاز با استفاده از باکتری باسیلوس سابتیلیس PTCC ۱۷۲۰ در شرایط تخمیر بستر جامد و خالص سازی جزئی آنزیم
Publish place: Biological Journal of Microorganisms، Vol: 10، Issue: 39
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 202
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_BJM-10-39_001
تاریخ نمایه سازی: 7 شهریور 1400
Abstract:
مقدمه: آلفا آمیلاز از پرکاربردترین آمیلازها در صنعت است. تولید آمیلاز باکتریایی کم هزینه تر و آسان تر است. همچنین، روش تخمیر در حالت جامد به دلیل مزایایی همچون کاهش چشمگیر هزینه ها و بازیافت مواد زائد سرشار از مواد مغذی یک روش کارآمد برای تولید آمیلاز صنعتی است. بقایای کشاورزی حاوی ترکیبات مغذی مانند سبوس گندم، سوبسترا های اقتصادی تری برای تخمیر در حالت جامدند. هدف این پژوهش، بهینه سازی تولید آلفا آمیلاز از باسیلوس سابتیلیس با استفاده از سبوس گندم در شرایط تخمیر در بستر جامد و تخلیص جزئی این آنزیم بود. مواد و روشها: در این مطالعه تولید آلفا آمیلاز باسیلوس سابتیلیس PTCC ۱۷۲۰ در شرایط تخمیر بستر جامد بررسی و بهینه سازی شده است. تمامی پروتئین های تولیدشده در شرایط بهینه با محلول اشباع آمونیوم سولفات ۷۵ درصد رسوب دهی، جداسازی، تغلیظ و دیالیز شدند. فعالیت آلفا آمیلاز با کمک معرف دی نیترو سالیسیلیک اسید (DNS) سنجیده شد. درصد خلوص با روش بردفورد و خلوص جزئی آنزیم با روش الکتروفورز ژل پلی اکریل آمید - سدیم دودسیل سولفات (SDS-PAGE) مشخص شد. نتایج: تولید بهینه آنزیم زمانی حاصل شد که۱۰ گرم سبوس گندم با ۱۵میلی لیتر آب شهری مخلوط شد و با ۳ میلی لیتر از مایه تلقیح با جذب نوری ۱ (CFU/mL ۱۰۹) تلقیح و در دمای ۳۷ درجه سانتی گراد به مدت ۷۲ ساعت گرماگذاری شد. فعالیت آلفا آمیلاز بعد از رسوب دهی با آمونیوم سولفات ۷۵ درصد،(U/mL) ۵۶۳/۳ بود و میزان خلوص آنزیم ۸/۲۶ درصد محاسبه شد. وزن آنزیم تخلیص شده نیز ۶۳ کیلودالتون ارزیابی شد. بحث و نتیجهگیری: براساس یافته های این تحقیق، تخمیر بر بستر جامد با حضور باسیلوس می تواند مسیری جدید و ارزشمند برای تولید آنزیم آمیلاز فراهم کند.
Keywords:
Authors
نسرین مسعودی
کارشناس ارشد گروه ژنتیک، دانشکده علوم پایه، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
محسن مبینی دهکردی
دانشیار گروه ژنتیک، دانشکده علوم پایه، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
بهناز صفار
دانشیار گروه ژنتیک، دانشکده علوم پایه، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :