رابطه اعتیاد به اینترنت با هوش های چندگانه گاردنر و پیشرفت تحصیلی

چکیدههدف: هدف پژوهش تعیین رابطه هوش چندگانه گاردنر با اعتیاد به اینترنت بود. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری تمامی دانش­آموزان دختر پایه هشتم دوره متوسطه اول غیردولتی شهر تهران در سال تحصیلی ۱۳۹۵-۱۳۹۴ به­تعداد ۱۲۰۰ نفر بود. حجم نمونه طبق فرمول کوکران، ۲۰۰ نفر با بهره گیری از روش نمونه گیری چندمرحله ای انتخاب و داده ها با استفاده از پرسشنامه اعتیاد به اینترنت یانگ ۱۹۹۶ و هوش های چندگانه گاردنر ۱۹۸۳ جمع آوری و جهت تحلیل داده ها از رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد رابطه هوش تجسمی-فضایی (۲۵۶/۰=β، ۰۰۱/۰=P)، موسیقایی (۱۶۸/۰=β، ۰۳۲/۰=P) و درون فردی (۲۳۵/۰=β، ۰۰۱/۰=P) با اعتیاد به اینترنت مثبت و معنادار؛ و رابطه هوش بین فردی (۴۱۹/۰-=β، ۰۰۱/۰=P) و منطقی-ریاضی (۳۳۷/۰-=β، ۰۰۱/۰=P) منفی و معنادار است. رابطه هوش جنبشی-جسمانی (۱۵۲/۰=β، ۰۷۳/۰=P)، هوش طبیعت گرا (۱۴۰/۰-=β، ۰۹۲/۰=P) و زبانی-کلامی (۰۰۴/۰=β، ۹۶۵/۰=P) با اعتیاد به اینترنت معنادار نبود. رابطه بین اعتیاد به اینترنت با پیشرفت تحصیلی منفی و معنادار بود (۲۱۶/۰-=β، ۰۰۱/۰=P). نتیجه گیری: از آن جا که می­توان هوش بین فردی، منطقی-ریاضی را عامل بازدارنده اعتیاد به اینترنت محسوب کرد؛ پیشنهاد می شود اولیاء، مربیان، مسئولین و متخصصان آموزش پرورش، از همان آغاز ورود دانش­آموزان به مدرسه در تمام مقاطع تحصیلی درس­ها و فعالیت­هایی را در برنامه آن­ها بگنجانند که هوش بین فردی، منطقی-ریاضی دانش آموزان را ارتقاء و از این طریق اعتیاد به اینترنت را کاهش و پیشرفت تحصیلی آن­ها را افزایش دهد. 

Keywords:

اعتیاد , اینترنت , پیشرفت تحصیلی , گاردنر , هوش چندگانه