نقش دیپلماسی فعال شهید سپهبد قاسم سلیمانی در منازعات منطقه

واژه دیپلماسی به معنی هدایت روابط بین افراد، گروه ها و ملت ها از جمله واژه های سیاسی مورداستفاده در عرصه مناسبات بین المللی است. از منظر حکرمت ها دیپلماسی در ارتباط با ارائه توصیه،شکل دادن و اجرای سیاست خارجی است. در این راستا دیپلماسی وسیله ای است که به واسطه آنکشورها از خلال نمایندگی های رسمی و غیررسمی همچنین سایر بازیگران به مدیریت، هماهنگی وصیانت منافع ویژه مشخصی و یا به طرر کلی همه منافع خرد می پردازند. دیپلماسی در هنگام وقوعمنازعات دوجانبه یا فراگیر باید از شدت منازعات بکاهد و بتراند تمهید کننده راه برای انجا مذاکراتو ایجاد روابط بهتر باشد. جمهرری اسلامی ایران در زمینه دیپلماسی دستاوردهایی از جمله: گسترشموج بیداری اسلامی و افزایش عمق راهبردی ایران در منطقه داشته است. سردار قاسم سلیمانی نقشکلیدی در تقویت دیپلماسی ایران در خاورمیانه به ویژه در نا آرامی های منطقه ای معروف به بیداریاسلامی ایفا کرده است. اما مهمترین دوران فرماندهی «حاج قاسم» از اواسط سوال ۱۳۷۶ آغاز شد؛مسئولیتی که دامنه تاثیرات آن مرزهای جغرافیایی کشور را درنوردید و تاثیرات زیادی بر گستردهجغرافیایی جهان اسلام گذاشت.

Keywords:

جبهه مقاومت , دیپلماسی , سردار سلیمانی , سیاست خارجی , قدرت نرم , منطقه , نیروی قدس