بررسی روابط متقابل حس خلاقیت، ذهن آگاهی و صلاحیت آموزشی فارغ التحصیلان رشته آموزش زبان و غیر آموزش زبان

زمینه و هدف: زبان رسمی بین المللی، زبان انگلیسی است که وسیله ارتباطی میان ملت­ های مختلف برای تحقق اهداف ارتباطی و آکادمیک است و مهمترین نقش آن ایجاد ارتباط میان مردم است؛ پیشرفت دانش آموزان در یادگیری زبان انگلیسی به طور مستقیمی به کیفیت و تخصص معلم­ ها وابسته است. عوامل مختلفی از جمله خلاقیت و ذهن آگاهی می­تواند بر صلاحیت آموزشی معلمان تاثیر بگذارد. هدف پژوهش در این مطالعه بررسی رابطه متقابل حس خلاقیت و ذهن آگاهی با صلاحیت آموزشی بین فارغ التحصیلان TEFL و غیر TEFL بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود و بدین منظور ۳۱۸ معلم به شیوه نمونه­گیری تصادفی ساده و با روش کاغذی و آنلاین داده ها با استفاده از پرسشنامه آموزش مهارت خلاقیت رایان (۲۰۱۴) و  پرسشنامه ذهن آگاهی پنج وجهی بائر و همکاران (۲۰۰۴) جمع آوری شد. داده های با استفاده از ضرایب همبستگی پیرسون و رگرسیون ساده تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد بین خلاقیت و صلاحیت آموزشی در گروه TEFL و غیر TEFL رابطه معنی داری دارد (۰/۰۵=P )؛ همچنین بین احساس ذهن آگاهی و صلاحیت آموزشی در گروه TEFL رابطه معناداری مثبت وجود دارد (۰۱/۰=P)؛ ولی در گروه غیر TEFL تفاوت معنی داری مشاهده نشد (۰/۰۵ذهن آگاهی و خلاقیت در گروه TEFL و غیر TEFL  رابطه معنی دار و مثبتی وجود دارد (۰/۰۱=P)؛ همچنین از نظر صلاحیت آموزشی بین دو گروه (معلمان TEFL و غیر TEFL) تفاوت معنی داری به دست آمد (۰/۰۱=P). نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش می­توان نتیجه گرفت که سوابق تحصیلی مستقیما ذهن آگاهی را تحت تاثیر قرار می­دهد؛ این پژوهش می­ت واند به روش ­های مختلف به معلمان TEFL و غیر TEFL کمک کند و دانش معلمان را به روزتر کند؛ همچنین باعث می­شود معلمان تصور کنند که داشتن خلاقیت در تدریس، داشتن ذهن آگاهانه و صلاحیت در امر آموزش می­تواند به پیشرفت کلاس کمک کند.

Keywords:

mindfulness , creativity , Teaching English as a Foreign Language (TEFL) , educational competence. , ذهن آگاهی , خلاقیت , آموزش زبان انگلیسی , صلاحیت آموزشی