اشتغال و مشارکت بانوان در امر توسعه اقتصادی و اجتماعی با تاکید بر وضعیت اجتماعی زنان در استان سیستان و بلوچستان

امروزه مشارکت زنان و چگونگی آن در تعیین شاخص توسعه بر مبنای جنسیت تاثیر مستقیم دارد و این باورموجودیت خود رابه اثبات رسانیده که تحقق اهداف توسعه و ایجاد تحول در امور با مشارکت زنان امکانپذیر است . در حال حاضرعلی رغم تلاشهای علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) در راستای ترویج آموزشی والقای فرهنگ مشارکت یکسان و برابر زنان و مردان در تحقق توسعه پایدار هنوز هم نابرابریهای حاکم است. برای پیشبرد جامعه به سوی توسعه پایدار همیشه ارائه آمار و ارقام حضوردختران و زنان در مراکز آموزشی نمیتواند امیدوار کننده باشد بدیهی است آموزشهای غیر رسمی برای گروههای زنان جامعه اعم از شاغل و خانه دار ضرورت فراوان دارد. زمینه های آموزشی زنان شامل موارد زیر می باشد: ۱) توسعه اجتماعی ۲) توسعه اقتصادی ۳) توسعه فرهنگی جامعه کنونی ایران توقعاتی فراتر از یک شخصیت سنتی از زن دارد لیکن ساخت اجتماعی جامعه ما اگرهم در مقابل پیشرفت زن مقاومت نکند با آن همراهی نیزنمی نماید. اذهان عمومی زنان برای پذیرفتن نقش های یک فرد فعال و پیشرونده از زن آماده نشده اند کار زنان بدلیل مسئولیت خانوادگی وعدم مشارکت فعال همسردر اداره امور داخل خانه استقرارندارد همچنین آموزش او همسطح آموزش مردان نیست و فرصتهای آموزشی وشغلی مساوی ندارد و بدلیل وجود تکنولوژی جدید و فراهم نبودن شرایط برای انطباق با وضعیت جدید آسیب پذیری زنان بیشتر است تمام موارد ذکر شده در مورد مناطق محروم و غیر برخوردار کشور از جمله استان سیستان وبلوچستان پررنگ تر می باشد و عمده موانع فرهنگی، اجتماعی واقتصادی سد راهی در مشارکت بانوان در این مناطق میباشد با توجه به اینکه زنان نیمی از منابع جامعه می باشند و اهمیت ویژه ای دارند باید سعی نمود تا نقش و مشارکت آنان رادرفعالیتهای اقتصادی و اجتماعی جامعه بالا برد و در این راستا موانع و تنگنا هایی وجود دارد که بایدبه رفع آنها وهموار نمودن این مهم برای بالا بردن سطح تحصیلی و برخورداری از تکنولوژی جدید فراهم گردد.

Keywords:

نقش زنان , توسعه , تکنولوژی , مشارکت