طراحی اقلیمی خیابان ها و مسیرهای عابر پیاده در شهر سبزوار

توجه به عوامل محیطی و اقلیمی در طراحی فضاهای شهری و در کل، محیط سکونتی بشر، نقش عمده ای در آسایش حرارتی، کاهش مشکلات محیطی، کاهش هزینه ها و در نتیجه رسیدن به جنبه هایی از توسعه پایدار شهری دارد. این مقوله از روزگاران قدیم مورد توجه بوده و بشر همواره بدنبال رهایی خویش از گزند عوامل محیطی نامطلوب و بالعکس استفاده درست از جنبه های مثبت آن بوده است. در زمینه توجه به عوامل محیطی و اقلیمی یا به عبارتی ساده تر، طراحی اقلیمی سالهاست که در مجامع علمی (مخصوصا رشته های جغرافیا، برنامه ریزی شهری و معماری) تحقیقات متعددی صورت گرفته و می گیرد و بالتبع روش ها و اصولی نیز در این رابطه تدوین می گردد. با بکارگیری روش ها و اصول طراحی اقلیمی می توان فضاهای شهری متناسب با اقلیم و محیط را طراحی کرد.هدف مقاله حاضر تعیین جهت مناسب استقرار خیابان ها با توجه به داده های اقلیمی و با بکارگیری روش ها کمی است. برای این امر ابتدا با انتقال دمای حداکثر و حداقل و رطوبت نسبی حداقل و حداکثر ماه های سال بر نمودار بیوکلیماتیک اولگی، شرایط حرارتی، مواقع نیاز به سایه و آفتاب و همچنین اولویت های حرارتی برای فضاهای آزاد این شهر مشخص شد. در گام بعدی با استفاده از روش محاسباتی میزان سایه ای که در پشت یک دیوار یک متری واقع در حاشیه خیابان در جهت های مختلف بوجود می آید، محاسبه گشت و در نهایت با دادن امتیاز به جهت های مختلف استقرار خیابان از نظر قابلیت تولید سایه، بهترین جهت قرارگیری خیابان انتخاب گردید. علاوه بر عامل سایه و آفتاب جهت وزش بادها نیز در نظر گرفته شود. در این مرحله جهت های برگزیده از نظر تابش آفتاب با جهت غالب وزش باد در این شهر مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفت و در نهایت امر، بهترین جهت خیابان ها و مسیرهای عابر پیاده مشخص شد.

Keywords:

طراحی اقلیمی , سبزوار , جهت گیری خیابان