بتن اسفنجی

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 77

This Paper With 25 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

MEMARCONF02_046

تاریخ نمایه سازی: 1 بهمن 1402

Abstract:

ویژگی های منحصربه فرد و فوق العاده ی بتن اسفنجی به عنوان مصالحی نوین در علم مهندسی عمران، افق های جدید و هیجان انگیزی را پیش روی طراحان سازه قرار داده است. در ساختار این بتن، ۱۵ تا ۳۰ درصد از حجم کل را فضای خالی تشکیل می دهد که این امر موجب عبور آب از داخل بتن و هدایت مولوب هیدرولیکی می گردد . در بتن اسفنجی از آب کمتری نسبت به دیگر انواع بتن استفاده می گردد. بتن اسفنجی مخلوطی از سنگدانه درشت، سیمان، آب و گاهی اوقات کمی ماسه است .در بتن اسفنجی از آب نسبت به بقیه مصالح مورد استفاده،کمتر استفاده می شود .به همین دلیل پس از ساختن مخلوط بتن آب آن سریع تبخیر می شود.در نتیجه بعد از یک ساعت آبی در آن دیگر باقی نمی ماند.هدف از انجام این تحقیق بررسی بتن اسفنجی می باشد.در این تحقیق امکان سنجی حذف اتوکلاو به وسیله تغییر نوع سیمان از پرتلند به سرباره قلیا فعال مورد بررسی قرار می گیرد.نخستین قدم در این تحقیق انجام آزمایشات ابتدایی بر روی سرباره کوره شرکت آهنین بتن یزد بود. انجام این آزمایشات و رسیدن به نتایج نسبتا مناسب، به نوعی تاییدکننده این مولب خواهد بود که می توان از سرباره کوره شرکت آهنین بتن یزد در سیمان های قلیا فعال استفاده کرد.نتایج تحقیق نشان می دهد که سیمان های قلیا فعال از مخلوط سازی مواد سیمانی با محلول های فعال کننده و سپس پروراندن مخلوط بدست می آیند. بر خلاف سیمان پرتلند، محدوده ترکیبی برای مواد سیمانی مرد استفاده در سیمان های قلیا فعال بسیار وسیع بوده و همچنین محصولات هیدراسیون نیز گوناگونند. فعال کننده نیز ترکیبات زیادی را شامل می شوند و هر کدام به خواص متفاوتی منجر می شوند. طبق مراجع متعدد، سرباره قلیا فعال قابلیت جایگزینی پروراندن در بخار داغ با پروراندن در اتوکلاو را دارد.این سیمان پس از مدتی پروراندن در بخار آب داغ می تواند استحکام های مولوبی را نتیجه دهد به طوری که استحکام ۱۸۰ روز قابل دستیابی می باشد.

Keywords:

بتن اسفنجی , سرباره فعال شده , سیلیکات سدیم , سرباره کوره و شرکت آهنین بتن یزد

Authors

محمدعلی دشتی رحمت آبادی

استادیار گروه عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد

حسین عطاران

کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد