واکاوی تاثیر هوش هیجانی بر عملکرد شغلی با توجه به نقش میانجی توانمندسازی روانشناختی

با توجه به اهمیت عملکرد شغلی معلمان پژوهش حاضر به واکاوی تاثیر هوش هیجانی بر عملکرد شغلی با توجه به نقش میانجی توانمندسازی روان شناختی می پردازد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی از نوع همبستگی است. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه هایی استاندارد است. به منظور سنجش هوش هیجانی از پرسشنامه وانگ و لو استفاده شد. به منظور سنجش توانمندسازی روانشناختی از پرسشنامه توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر (۱۹۹۵) استفاده شد. عملکرد نیز با استفاده از پرسشنامه ۱۵ سوالی پاترسون (۱۹۹۲) مورد سنجش قرار گرفت. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفت که این مقدار برای هر سه پرسشنامه بالای هفت دهم بود و به منظور سنجش روایی پرسشنامه ها نیز از روایی محتوا استفاده شد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه معلمان مدارس دوره متوسطه دوم شهرستان دلگان تشکیل دادند. حجم نمونه مطابق جدول جرسی مورگان تعیین و با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. به منظور تایید یا رد فرضیات از روش الگویابی معادلات ساختاری با کمک نرم افزار لیزل استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد هوش هیجانی بر توانمندسازی روان شناختی معلمان تاثیر مثبت و معناداری به میزان ۲۷ درصد دارد. توانمندسازی روان شناختی بر عملکرد تاثیر مثبت و معناداری به میزان ۲۰ درصد دارد. همچنین هوش هیجانی بر عملکرد تاثیر مثبت و معناداری به میزان ۵۰ درصد دارد. همچنین نتایج حاکی از نقش میانجی توانمندسازی در رابطه میان هوش هیجانی و عملکرد دارد.

Keywords:

هوش هیجانی , عملکرد شغلی , توانمندسازی روان شناختی , معلمان.