ترجیحات تصمیم گیری و مشارکت ادراک شده بیماران در مراقبت: مطالعه موردی در بیمارستان های آموزشی یزد

زمینه و هدف: ترجیحات بیمار برای تصمیم گیری به معنی تمایل وی به مشارکت در مدیریت مراقبت از خود و تصمیم­گیری می­باشد. هدف این مطالعه، بررسی ترجیحات تصمیم گیری و مشارکت ادراک شده بیماران در مراقبت و ارتباط این دو با متغیرهای زمینه ای در بیمارستان های منتخب آموزشی یزد بود. روش پژوهش: مطالعه حاضر از نوع مقطعی بود که در سال ۱۳۹۸ انجام گردید. جامعه آن را بیماران بستری در بخش های زنان، داخلی و جراحی بیمارستان های آموزشی یزد تشکیل دادند. حجم نمونه ۱۹۵ نفر محاسبه شد و روش نمونه گیری به صورت طبقه ای-تصادفی بود. داده­های مورد نیاز به وسیله پرسشنامه های استاندارد "کنترل ترجیحات دگنر و اسلوان" و "مشارکت ادراک شده بیماران در مراقبت لرمن و همکاران" جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از نرم افزار SPSS ۲۰ و با توجه به نرمال نبودن داده ها، از معادل های ناپارامتری آزمون ها (من ویتنی، کروسکال والیس، دقیق فیشر، همبستگی اسپیرمن) استفاده گردید. یافته ها: ۴۹/۲۰ درصد از مشارکت کنندگان در پژوهش، نقش نسبتا منفعل در تصمیم­گیری را ترجیح دادند؛ یعنی تمایل داشتند که پزشک در مورد مراقبت پزشکی ایشان، تصمیم گیرنده اصلی باشد. ۳۶/۴۰درصد نیز تمایل داشتند که تصمیم گیری در مورد مراقبت پزشکی شان به صورت مشارکتی باشد. تفاوت درصدها بین انواع ترجیحات تصمیم گیری بیماران بر اساس متغیرهای زمینه ای فقط بر حسب سطح تحصیلات، نوع بیمارستان و بخش بستری، نوع بیمه پایه، معنی دار بود (۰/۰۵ ≥ p). میانگین نمره مشارکت ادراک شده بیماران در مراقبت نیز به طور کلی ۱۴/۹۲ ± ۶۲/۰۸ به دست آمد. تفاوت مشاهده شده در میانگین نمره مشارکت ادراک شده بیماران در مراقبت بر حسب متغیر های زمینه ای در یک یا چند بعد مشارکت تنها از لحاظ جنسیت، نوع بیماری، نوع بیمارستان، سابقه بستری، نوع بیمه پایه معنی دار بود (۰/۰۵ > p). نتیجه گیری: درصد زیادی از بیماران در مطالعه حاضر نقش نسبتا منفعل در تصمیم­گیری را ترجیح دادند، بنابراین ارائه دهندگان خدمات سلامت بهتر است اطلاعات قابل فهم راجع به گزینه های درمانی موجود و مزایا / خطرات مرتبط با آن انتخاب ها را برای بیماران ارائه دهند. همچنین، مداخلات لازم برای ارتقاء تصمیم گیری مشترک به ویژه برای کمک به بیماران زن و بیمارانی که بیماری حادتری دارند و نیز حمایت از ارائه دهندگان خدمات سلامت برای مشارکت در فرایند تصمیم گیری مشترک با بیماران از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

Keywords:

Decision making preferences , Perceived participation in care , Hospital , Patient , ترجیحات تصمیم گیری , مشارکت ادراک شده در مراقبت , بیمارستان , بیمار