رابطه سبک های فرزندپروری والدین با کمال گرایی فرزندان در نمونه ای از خانواده های ایرانی

هدف اصلی این پژوهش، مطالعه رابطه سبک های فرزندپروری اقتداری، آمرانه و سهل گیر والدین با ابعاد کمال گرایی خودمحور، دیگرمحور و جامعه-محور فرزندان در نمونه ای از خانواده های ایرانی است. سیصد و چهل و دو دانش آموز (۱۸۴ دختر، ۱۵۸ پسر) مشغول به تحصیل در پایه های اول تا سوم دبیرستان های مناطق ۸، ۱۰، ۱۱ و ۱۹ شهر تهران در سال ۱۳۸۸ همراه با والدین شان (۳۴۲ پدر، ۳۴۲ مادر)، در این پژوهش شرکت کردنددانش آموزان مقیاس کمال گرایی چندبعدی تهران TMPS)؛ بشارت، ۱۳۸۶) و والدین پرسشنامه اقتدار والدین (PAQ؛ بوری، ۱۹۹۱) را تکمیل کردند. برای تحلیل داده های پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان استفاده شد. نتایج پژوهش نشان دادند که سبک فرزندپروری آمرانه پدر با کمال گرایی خود محور (۰۵/۰≥P، ۱۱۰/ ۰r=)، دیگر محور (۰۱/۰≥P، ۱۴۵/ ۰r= ) و جامعه محور فرزندان (۰۱/۰ ≥P، ۲۲۸/ ۰r=) رابطه دارد، هم چنین سبک اقتداری مادر، کمال گرایی دیگرمحور فرزندان را پیش بینی می کند (۰۲۷/۰≥P، ۱۲۵/۰β=). در تبیین یافته-های پژوهش می توان گفت خانواده های دارای سبک فرزند پروری آمرانه فرزندان را برای عملکرد کامل تشویق می کنند و نسبت به شکست های آن ها با نا امیدی، اضطراب و بی قراری واکنش نشان می دهند، در نتیجه فرزندان نیز از هر اشتباهی ترسیده و سعی می کنند با کمال گرا بودن از اشتباه و شکست دوری کنند.

Keywords:

سبک فرزندپروری , کمال گرایی , خانواده های ایرانی