بررسی نگرش والدین شهر اصفهان نسبت به روابط دوستانه دختران و پسران

پژوهش حاضر با هدف بررسی نگرش والدین شهر اصفهان نسبت به روابط دوستانه دختران و پسران انجام شد. جامعه پژوهش عبارت از کلیه­ والدین شهر اصفهان و نمونه آماری شامل ۳۰۰ نفر از والدین این شهر (۱۵۰ پدر و ۱۵۰ مادر) بود که از طریق نمونه­ گیری تصادفی خوشه ­ای از دو منطقه شهری انتخاب شدند. ابزار پژوهش مقیاس نگرش نسبت به روابط دوستانه دختران و پسران بود. داده­ های آماری از طریق آزمون t یک متغیری و تحلیل مانوا بررسی شد. نتایج نشان داد نگرش والدین نسبت به دخترانی که دوست پسر دارند و پسرانی که دوست دختر دارند و روابط دوستانه­ بین آنان منفی است. هم­چنین نتایج تحلیل مانوا پس از کنترل متغیرهای دموگرافیک نشان داد که بین نگرش مادران و پدران نسبت به این­گونه روابط تفاوت معناداری وجود ندارد (۰۵/۰P<). اما مذهب موجب تفاوت معنادار در نمرات نگرش والدین می­ شود به این ترتیب هرچه والدین مذهبی ­تر باشند نسبت به این­ گونه روابط نگرش منفی­ تری دارند (۰۵/۰P<).