شناسایی و اولویت بندی راهکارهای جذب مشارکت عمومی برای حفظ محیط زیست از طریق توسعه مسئولیت اجتماعی در سطح تولید کنندگان بخش کشاورزی( زراعت )

حفاظت از محیط زیست بر عهده انسانها چه در نقش یک شهروند که با تابعیت یک دولت احراز میشود و یا یک فرد در غیر از کشور خود، شرکت ها، واحدهای تولیدی، سازمان های بین المللی ودولت ها می باشد. هدف تحقق اصل پنجاهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران حفاظت و تضمین بهره مندی صحیح و مستمر از محیط زیست به نحوی که ضمن حفظ تعادل مناسبات زیستی، موجبات توسعه پایدار و بهبود رشد و اعتلای کیفی انسانها فراهم آید. امروزه به دلیل محدودیت منابع آب و افزایش بخش زراعت جهت تولید محصولات بیشتر نگرانی های بسیار متوجه منابع آلاینده کشاورزی شده است. از آلاینده های مهم میتوان سموم دفع آفات نباتی و کودهای شیمیایی را نام برد که موجب آلودگی خاک، آب، هوا و متعاقب آن شیوع بیماری های نوپدید می گردد. لذا ارائه راهکارهایی جهت به حداقل رساندن اثرات تخریبی فعالیتهای تولیدکنندگان بخش زراعت بر محیط زیست و مسئولیت پذیری آنها با اهداف ارتقای کیفیت وبه ویژه کیفیت بهداشتی محصول تولیدی و کاهش مصرف ترکیبات شیمیایی ضروری است.دراین مقاله به ارائه راهکارهایی جهت جذب مشارکت عمومی برای حفاظت محیط زیست از طریق توسعه مسئولیت اجتماعی در سطح تولید کنندگان بخش کشاورزی ) زراعت ( با روش کیفی پرداخته شده است.

Keywords:

آلودگی , بخش کشاورزی , توسعه پایدار , کشاورزی ارگانیک , مسئولیت اجتماعی , مشارکت عمومی.