ارزیابی اثرات تاریخ برداشت و کاربرد قارچ میکوریزا بر عملکرد کمی و کیفی اسانس آویشن باغی (Thymus vulgaris L.) در سطوح مختلف آبیاری
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 191
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJMAPR-36-6_010
تاریخ نمایه سازی: 6 مهر 1400
Abstract:
شناسه دیجیتال (DOR):۹۸.۱۰۰۰/۱۷۳۵-۰۹۰۵.۱۳۹۹.۳۶.۱۰۲۲.۱۰۴.۶.۱۵۷۵.۱۶۱۰به منظور ارزیابی اثر کاربرد قارچ میکوریزایی Funneliformis mosseae و زمان برداشت بر کمیت و کیفیت اسانس آویشن باغی (Thymus vulgaris L.) در رژیم های مختلف آبیاری، آزمایشی به صورت کرت های دوبار خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با ۱۲ تیمار و سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه مراغه در سال ۱۳۹۸ اجرا شد. فاکتورها و سطوح آنها شامل ۱- فاکتور اصلی: رژیم آبیاری در سه سطح آبیاری پس از ۲۰ (W۲۰ به عنوان شاهد)، ۵۰ (W۵۰ به عنوان تنش ملایم) و ۸۰ (W۸۰ به عنوان تنش شدید) درصد حداکثر تخلیه مجاز رطوبتی، ۲- فاکتور فرعی: مصرف و عدم مصرف قارچ میکوریزا، و ۳- فاکتور فرعی-فرعی: زمان برداشت در دو سطح برداشت در تیرماه (چین اول) و شهریورماه (چین دوم) بودند. نتایج نشان داد که بیشترین مقادیر ارتفاع بوته، قطر کانوپی و عملکرد ماده خشک آویشن در تیمار W۲۰ (شاهد)+ کاربرد قارچ میکوریزا+ چین اول به دست آمد. علاوه بر این، بیشترین درصد اسانس در W۵۰ و پس از آن W۸۰ حاصل شد که به ترتیب ۳۸.۲ و ۲۳.۷ درصد بیشتر از W۲۰ (شاهد) بود. همچنین، کاربرد قارچ میکوریزا موجب افزایش ۸.۵ درصدی اسانس آویشن نسبت به عدم مصرف قارچ شد. بیشترین و کمترین میزان تیمول، گاماترپینن و پارا-سیمن به ترتیب در W۵۰ و W۲۰ به دست آمدند. همچنین، با کاربرد قارچ میکوریزا میزان ترکیب های ذکر شده به ترتیب ۸.۳، ۹.۶ و ۱.۷ درصد نسبت به عدم مصرف قارچ افزایش یافتند. به طور کلی، می توان نتیجه گرفت که تیمار W۵۰ (تنش ملایم) همراه با کاربرد قارچ میکوریزایی F. mosseae منجر به بهبود کمیت و کیفیت اسانس آویشن گردید.
Keywords:
Authors
مصطفی امانی ماچیانی
دانشجوی دکترای اگروتکنولوژی- اکولوژی گیاهان زراعی، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه، مراغه، ایران
عبدالله جوانمرد
دانشیار، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه، مراغه، ایران
علی استادی
دانشجوی دکترای اگروتکنولوژی- اکولوژی گیاهان زراعی، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه، مراغه، ایران
محمد رضا مرشدلو
استادیار، گروه مهندسی علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه، مراغه، ایران
جعفر چابک پور
دانشیار، گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه مراغه، مراغه، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :