طراحی و بهینه سازی دوسیستم هیبریدی تجدیدپذیر برای مناطق دورافتاده با تمرکز بر سیستم های ذخیره ساز

امروزه تمایل به استفاده از انرژی های تجدیدپذیر به دلایلی همچون آلودگی های ناشی ازمصرف سوخت های فسیلی و اثرات مخرب این آلاینده ها برانسان و محیط زیست و نیز کاهش ذخایرموجود، افزایش یافته است. لذا درمقاله حاضر، یک سامانه ی ترکیبی خورشیدی بادی باتری منفصل ازشبکه برای یک روستای دورافتاده طراحی و بااستفاده الگوریتم ژنتیک نوشته شده درنرم افزارمتلب بهینه سازی می شود. هدف اصلی ای نبهینه سازی کمینه نمودن هزینه سالانه کل است. قابلیت اطمینان سیستم با تعریف شاخص احتمال عدم تامین توان تعیین می شود. در ادامه یک سیستم ترکیبی خورشیدی بادی هیدروژنی طراحی و به روش قبل بهینه می گردد تا عملکرد دوسیستم هیبریدی، خصوصا سیستم های ذخیره ساز ارزیابی شود و یک مقایسه جامع فنی اقتصادی زیست محیطی صورت گیرد. براساس نتایج این تحقیق پنل های فتووتاییک باهزینه سالانه ۰/۰۸ دلاربرکیلووات، کم هزینه تر ازتوربین های بادی باهزینه سالانه ۰/۳۳ دلاربرکیلووات هستند. همچنین درصورت نیاز به نصب سیستم ذخیره ساز برای یک منطقه دورافتاده، هزینه سالانه سیستم متصل به پیل سوختی تقریبا ۲/۸ برابر هزینه سیستم متصل به باتری است. از دیدگاه انرژی و برای تامین تقاضای بارمنطقه موردنظر، سیستم متصل به ذخیره سازهیدروژنی باید ۲۴۸/۸ مگاوات برق بیشتری را نسبت به سیستم متصل به باتری درطول سال تولید کند

Keywords:

الگوریتم ژنتیک , بهینه سازی , سیستم ذخیره سازباتری , سیستم ذخیره سازهیدروژنی , سیستم هیبریدی تجدیدپذیر