ارزیابی عدم قطعیت تاثیر تغییر اقلیم بر نیاز آبی مرجع(دشت هشتگرد)

مقوله امنیت غذایی از مهمترین موضوعات توسعه پایدار است لیکن بدلیل محدودیت منابع آبی، امنیت غذای برای نسلهای آینده به خطر می افتد که مهمترین چالش بخش کشاورزی در آینده خواهد بود محدودیت منابع آب کشور ایجاب میکند که این منبع حیاتی بصورت بهینه استفاده شود. استفاده بهینه آب در این بخش مستلزم برنامه ریزی دقیق آبیاری بر پایه نیاز آبی گیاهان است. از اینرو مطالعه و ارزیابی تاثیر تغییر اقلیم و بررسی عدم قطعیت آن بر بخش کشاورزی و میزان نیاز آبی ضروری است. به منظور تولید پارامترهای اقلیمی منطقه در دوره 2100 - 2010، از خروجی های 9 مدل اقلیمی تحت سناریو ی A2 استفاده گردید. با وزن دهی به مدلهای اقلیمی و استفاده از روش مونت کارلو تعداد 2000 سری زمانی دما و بارش برای هر سلول تولید شد سپس این مقادیر بوسیله روش عامل تغییر برای منطقه ریز مقیاس شدند. در ادامه با استفاده از روش هارگریوز- سامانی مقادیر تبخیر و تعرق مرجع روزانه در سطح منطقه محاسبه شد. نتایج نشان داد در دوره های آینده دمای منطقه در ماه های مختلف 1/8تا 3/1 درجه افزایش و در نتیجه آن نیاز آبی مرجع تحت هر دو سناریوی حداقل و حداکثر افزایش خواهد یافت. با توجه به کاهش متوسط بارش در منطقه و همچنین کاهش منابع آب در دورههای آتی در هر دو سناریوی حداقل و حداکثر تغییرات ، میزان افزایش نیاز آبی میتواند تهدید جدی برای کشاورزان منطقه شمرده شود.

Keywords:

توسعه پایدار , عدم قطعیت , تغییر اقلیم , نیازآبی , هشتگرد